73 Królik cały czas siedzi w jednym miejscu Witam. Ostatnio u mojego królika wystąpiło łysienie na plecach. Został zawieziony do weterynarza, który zalecił maść i pobrał próbkę sierści. Jutro mamy pojawić się na kontrolę. Jednak dziś rano wystąpiły nowe dolegliwości. Królik od rana nic nie je, cały czas siedzi w jednym miejscu, zgrzyta zębami. niewłaściwa dieta (brak pokarmów bogatych w włókno, których spożywanie zajmuje więcej czasu np. siano, trawa), brak odpowiedniej przestrzeni (minimalne wymiary klatki dla dwóch królików to 2m x 0.6m x 0.6m plus wybieg 2.5m x 1m) lub nieprawidłowe jej przystosowanie (np. śliska podłoga), Dlaczego królik zachowuje się agresywnie. Każde zachowanie królików, które powoduje dyskomfort i problemy dla ludzi, można wyjaśnić. Nie zapominaj, że te urocze ssaki mają dobrze rozwinięty układ nerwowy, który również może działać nieprawidłowo. Ponadto uszate zwierzęta doświadczają nieprzyjemnych warunków w ciszy. Królik powinien lubić swoją kuwetę, spędzać w niej dużo czasu, niektóre króliki lubią przysypiać w kuwecie, podgryzać w wolnych chwilach trochę sianka. Jeśli królik lubi swoją kuwetę - będzie do niej wracał często i nie będzie potrzebował zaszczycać innych miejsc w naszym domu swoimi odchodami. . Ciąża jest jednym z najważniejszych procesów w życiu zwierzęcia. Każdy, kto decyduje się na hodowlę królików, musi tylko wiedzieć, jak królik działa, ile królików nosi i jakie warunki w tej chwili potrzebuje. Spis treści Dojrzewanie u królików i wczesne sukcesje Jak długo trwa okres ciąży królika Narodziny i pierwszy miesiąc życia to króliki Leczenie samicy podczas ciąża Wniosek < Jak długo trwa ciąża królika Rentowność gospodarstwa zależy od tego, ile niosą króliki i jak często mogą rodzić potomstwo. Ważne jest, aby pamiętać, że mężczyźni w gospodarstwie powinni być o rząd wielkości mniejsi niż kobiety, tylko wtedy okrole będzie można osiągnąć kilka razy w roku. Jak dokładnie przebiega ciąża i ile królików ma królik na czas? Powiemy ci więcej na ten temat. Dojrzałość płciowa królików i wczesna sukcesja Króliki-farmerzy są uważane za gotowe do krycia po 6 miesiącach od urodzenia, a rasy karłowate w wieku 3-4 th. W tym wieku królik zaczyna się niespokojnie, denerwować i szukać zauważysz takie znaki, samica jest gotowa do krycia. Ważnym czynnikiem w kryciu jest stopień pokrewieństwa królików. Nie powinny pochodzić z tego samego miotu, w przeciwnym razie istnieje duże prawdopodobieństwo wystąpienia chorób genetycznych u królików. Samiec może kopulować 4 razy dziennie: dwa razy rano i wieczorem. Samice dojrzewają nieco później, a pierwszy okrol nie może być wcześniejszy niż 6-7 miesięcy, podczas gdy samce dojrzewają płciowo już w 4-5. Na wczesnym etapie ciążę królika można określić poprzez zmianę zachowania. Samica unika samców i może agresywnie reagować na ludzi i inne zwierzęta domowe. Jednak te znaki nie gwarantują sukcesji. Bardziej żywe czynniki to ciągnięcie wełny i budowanie przyszłego gniazda. Jeśli takie zachowanie zostanie zaobserwowane, puszyste najprawdopodobniej niesie króliki. Ważne jest również monitorowanie masy zwierzęcia. Szybki przyrost masy może wskazywać na ciążę królika. Dojrzewanie u królików Niestety, niezwykle trudno jest dokładnie określić sukcesję we wczesnych stadiach, ale już w trzecim tygodniu można już wyczuć u królików uformowane króliki. Aby przeprowadzić podobne badanie, powinieneś położyć kobietę na plecach. Jeśli królik martwi się i próbuje uciec, musisz masować jej brzuch. Następnie musisz poczuć dno brzucha zwierzaka. Ważne jest, aby królik był rozluźniony, napięte mięśnie brzucha będą przeszkadzać. Jeśli pod palcami wyczuwalna jest silna pieczęć, samica czeka na młode. Aby zweryfikować poprawność ich wniosków, możesz zbadać innego królika, który nie rodzi dokładnie potomstwa. Jeśli jest to pierwsza ciąża samicy, musisz skontaktować się z weterynarzem, który powie ci, jakie są króliki i ile mają królików w jednym okresie. Dla zdrowia przyszłych matek i niemowląt należy zwiększyć kompleks witamin i minerałów w jej diecie, więc im szybciej dowie się o ciąży, tym lepiej. Jak długo trwa okres ciąży królików Na pytanie, jak długo trwa ciąża królika, eksperci odpowiadają: od 25 do 35 dni. Najczęściej sukcesja trwa jeden miesiąc. Okres ciąży zależy również od samego potomstwa. Im więcej młodych w jednym miocie, tym szybciej się rozwijają i rodzą wcześniej. Podczas ciąży organizm zwierzęcy jest najbardziej podatny na różne infekcje i choroby. Nie zapomnij karmić samicy kredą i dodatkami solnymi, powinieneś również zwiększyć udział zieleni w codziennej diecie zwierzęcia. Z niepełnej diety króliki mogą rozwinąć niedobór witamin, deformację kości i narządów wewnętrznych, krzywicę i inne nieprzyjemne choroby. Karma dla kobiet w okresie ciąży powinna zawierać: owies, jęczmień i rośliny strączkowe, nasiona dyni lub słonecznika, soczysty pokarm , szczególnie marchewki, mączka kostna, sól i kreda, pokruszona skorupka jajka, olej rybny. Podczas noszenia nie możesz wziąć królika w ramiona. Jeśli musisz przeprowadzić badanie, powinieneś je wziąć jedną ręką za kłęb, a drugą trzymać pod tylnymi nogami. Powinieneś być świadomy przedłużającej się ciąży samicy. Jeśli nie porodzi w ciągu miesiąca, najprawdopodobniej płód zamarł. W takim przypadku wymagana jest natychmiastowa aborcja. Jeśli kobieta jest w pierwszej ciąży, należy na nią zwrócić szczególną uwagę. Królik może nie rozumieć, co się z nim dzieje i doświadczać stresu. Musisz rozpieszczać swojego zwierzaka pysznymi dodatkami i rozpraszać go czymś innym. Kiedy Podczas pierwszej ciąży królik wymaga szczególnej uwagi Podczas ciąży samicy ważne jest ustalenie przyszłego gniazda dla młodych. Króliki będą musiały w nim mieszkać przez co najmniej 2 miesiące. W tym celu nadaje się zwykłe drewniane pudełko pokryte słomą. Konieczne jest włożenie królika do ługu macierzystego, aby ułożyła go według własnych upodobań. Gniazdo powinno znajdować się w cichym i ustronnym miejscu bez dostępu innych również upewnić się, że nie ma przeciągów: niemowlęta mają bardzo słabe ciało i mogą przeziębić się, co skomplikuje proces karmienia. Urodzenia i pierwszy miesiąc życia to króliki Ostatnie kilka dni ciąży uważa się za najtrudniejsze dla kobiety. W tym okresie królik jest agresywny, bardzo zdenerwowany i pędzi dookoła. Dla tych, którzy mają kilka królików, przyszła mama powinna zostać umieszczona w oddzielnym domu, w przeciwnym razie może rozpocząć walkę. W dzisiejszych czasach nie możesz pozwolić zwierzęciu na spacer. Przed oddaniem klatka musi zostać dokładnie oczyszczona i zdezynfekowana, gniazdo powinno zostać zdezynfekowane. Zwykle ułożenie ługu macierzystego uspokaja królika, co pozwala odwrócić uwagę od stresu. Czasami oznaki bliskiego urodzenia są radykalnie różne od powyższych. Królik zwiększył spokój i niską mobilność. Uderza w kąt i siedzi z niewielkim ruchem lub bez ruchu. W dzisiejszych czasach zwierzę dużo je i pije. Narodziny młodych pojawiają się zwykle wczesnym rankiem lub nocą. Nie ma potrzeby interweniować w ten proces bez pilnej potrzeby: zwierzę jest wyjątkowo wrażliwe podczas łapanki. Po porodzie samica może odejść do picia, w tym miejscu warto sprawdzić, czy w gnieździe jest królik. Jeśli dziecko wypadło, wytrzyj ręce słomką i zrzuć je, a następnie oddaj królika braciom. Zabicie ludzkiego zapachu pomaga również piołunowi. Jeśli samica odmówiła królikom, należy je w ciągu pierwszych dni zabrać na inną pielęgniarkę. Ważne jest, aby obserwować zachowanie matki: jeśli zachowuje się agresywnie lub rzuca króliki, należy je natychmiast uratować. Opieka nad królikiem po porodzieVideo Samica liże i karmi młode dwa razy dziennie. Aby tłuszcz z królika stał się pożywny, zwiększ ilość paszy zawierającej białko i dodatkowe witaminy. Królik spędza z młodymi kilka miesięcy, zwykle nie więcej niż 2. W tym czasie, gdy króliki są odpowiednio utrzymywane, króliki przybierają na wadze wystarczająco, aby żyć niezależnie. Leczenie samicy podczas ciąży Niestety , ale ciało królika podczas ciąży jest wyjątkowo podatne na różnego rodzaju infekcje. Jeśli kobieta jest chora, należy natychmiast skontaktować się z weterynarzem. Nie ma potrzeby samodzielnego leczenia ciężarnych królików: bardzo wielu leków nie można przyjmować w jednej lub drugiej nie narażać zwierzęcia na ryzyko zarażenia się chorobą w tym trudnym okresie życia, należy przestrzegać kilku prostych zasad: nie wprowadzaj nowych produktów do żywności uzupełniającej, przestrzegaj norm sanitarnych, dwukrotnie wyczyść klatkę dzień, zwiększyć ilość witamin i minerałów w diecie zwierzęcia, umieść ciężarne samice w osobnym pomieszczeniu, królikom nie należy pozwalać na kontakt z innymi zwierzętami. Zatem włochate lalkarstwo nie trwa 30 dni. Wiek ciążowy zależy od liczby królików w jednym miocie. W tym okresie samica potrzebuje zwiększonej uwagi człowieka. Ciało zwierzęcia w tym czasie jest szczególnie wrażliwe na infekcje i różne choroby. Konieczne jest staranie się, aby lalki były trzymane w osobnej wolierze, aby zapewnić im pełną opiekę. Klatka dla przyszłego potomstwa powinna być wolna i zawierać roztwór macierzysty. Wniosek Racja zwierząt powinna zawierać wszystkie kompleksy witamin i minerałów. Jest to prawidłowe odżywianie matki w ciąży – klucz do zdrowych i silnych królików. Celem hosta jest upewnienie się, że kobieta unika stresu. Koty, psy i drób nie mogą być do niego wpuszczane. Trzeba starać się jej jak najmniej przeszkadzać lub podnosić. Te i inne proste zasady pozwolą królikowi przetrwać okrol bez utraty zdrowia. Witam! Tydzień temu kupiłam ok. 6-tygodniowego króliczka przez 5 dni bylo wszystko ok. W niedziele zauważyłam, że króliczek jak wychodzi z klatki siada pod stołem i siedzi skulony cały czas po czym okazało się, że ma przyklejone miekkie kupki do futerka natychmiast je usunełam. Króliczek normalnie je sianko do którego ma cały czas dostęp, czystą wode zmienianą pare razy w ciągu dnia oraz sucha karmę i granulat. Wszystko było by ok gdyby nie to, że z futerka wydobrywa się śmierdzący zapach ale za to nie przyklejaja mu się już kupki dziś siedzi w kuwecie i robi pod siebie kupki nie myje się i wszystko zostaje mu na futerku w dalszym ciągu siedzi w jednym miejscu i nie ma na nic ochotyl. Czym to może być spowodowane?. Bardzo proszę o odpowiedz. Pozdrawiam p. S. W sklepie zoologicznym doradzono mi aby podać mu węgiel. Objawy są bardzo niespecyficzne - mogą oznaczać stres lub początek choroby. Warto by królika zbadał lekarz weterynarii. Węgiel można podać, jeśli królik ma biegunkę. Przyklejony do futerka kał może wynikać z biegunki, ale także z tego, ze królik się nie myje. Radziłabym więc wizytę u lek. wet. Dzięki uprzejmości Redaktora Naczelnego Domowego Zwierzyńca zamieszczam listę objawów, przy wystąpieniu których wymagana jest natychmiastowa interwencja lekarza weterynarii: - duży spadek masy ciała, - próby gryzienia i piszczenie przy dotyku, - kończyny zgięte pod nietypowym kątem, - zaburzenia równowagi, - objawy paraliżu, - długo utrzymujące się drżenie, - stałe przebywanie w domku, - siedzenie godzinami w jednym miejscu, - nienaturalne leżenie na boku, - spowolnione ruchy, - ślady krwi, - rany i strupy, - brak apetytu, - silne zwiększenie pragnienia, - sklejona sierść w okolicy odbytu, - biegunka, również z domieszka krwi, - długotrwałe zaparcia, - częste oddawanie moczu, - krew w moczu, - wypadanie sierści poza okresem linienia, - sierść matowa i zmierzwiona, - łysienie plackowate, - częste drapanie się, - zaczerwienienie skóry, - strupki na skórze, - obrzmienia, narośle, - ropnie, - łupież, - niezwykłe nachylenie głowy, - zwracające uwagę potrząsanie głową, - stałe drapanie się po uszach, - zewnętrzne lub wewnętrzne spękanie uszu, - spuchnięte powieki, - silnie łzawiące lub ropiejące oczy, - zmętnienie oczu albo zaczerwienienie gałek ocznych, - krwawienie z nosa, - nagły wysięk z nosa, również ropny, - częste kichanie, - uporczywy kaszel, - obrzmienie warg, - silne ślinienie się, - zaburzenia w oddychaniu (gwałtowne oddychanie, zadyszka, - wzdęte ciało (powłoki brzuszne napięte), - obrzmienie i zmiany w okolicach sutków i narządów płciowych. Każdy z powyższych objawów może być symptomem poważnego urazu lub choroby, niekiedy mającej przebieg gwałtowny, gdzie bez szybkiej interwencji lekarza może niestety dojść do śmierci króliczka. Powrót KRÓLICZE CHOROBY Większości chorób możemy uniknąć przestrzegając kilku podstawowych zasad: 1/ podawana króliczkowi karma musi pochodzić z pewnego źródła, nie może być spleśniała, zatęchła i zawilgocona, nie może być zanieczyszczona żadnymi obcymi substancjami ani resztkami gleby, zielonka nie może być wilgotna ani zagrzana, nie może być zanieczyszczona odchodami ptasimi - winna być podawana w ilości zjadanej przez króliczka jednorazowo; 2/ woda podawana do picia (o temperaturze pokojowej) musi być codziennie zmieniana, a poidełko powinno być codziennie myte, przynajmniej raz na tydzień należy je odkazić; 3/ w klatce przestrzegamy zasad bezwzględnej czystości, nie pozwalając by króliczek mieszkał na mokrej, cuchnącej ściółce; przy każdym sprzątaniu klatkę myjemy gorącą wodą, a raz w miesiącu wskazana jest jej dezynfekcja; 4/ króliczek nie może być narażony na przeciągi, nadmierne nasłonecznienie, przegrzanie lub przechłodzenie, a także na bezpośrednie działanie opadów atmosferycznych (śnieg, deszcz), nie może mieszkać w pomieszczeniu chłodnym i wilgotnym, 5/ przestrzegamy terminów szczepień przeciwko myksomatozie i chińskiemu pomorowi królików, 6/ unikamy niepotrzebnych kontaktów z innymi zwierzętami ( myszami, szczurami, kotami, psami a także... królikami), 7/ trujące i szkodliwe rośliny doniczkowe znajdują się poza zasięgiem króliczych ząbków, 8/ oszczędzamy królikowi wszelkich stresów (głośna muzyka, dym tytoniowy, dezodoranty-odświeżacze powietrza {króliczek czysto chowany tak ślicznie pachnie}, częste zmiany otoczenia ... itp), 9/ jeśli mieszka z nami więcej niż jeden królik, to w przypadku wystąpienia choroby zakażnej u jednego z nich pozostałe musimy natychmiast odizolować i bacznie obserwować, 10/ z każdym podejrzeniem pojawienia się choroby zgłaszamy się do lekarza weterynarii, w myśl zasady, "że lepiej na zimne dmuchać", Choroby, jakie nas dosięgają możemy podzielić na cztery zasadnicze grupy: 1/ choroby niezaraźliwe, 2/ choroby zaraźliwe ( wirusowe i bakteryjne), 3/ choroby wywoływane przez pasożyty (zewnętrzne i wewnętrzne). 4/ choroby powodowane przez grzyby. Do chorób niezaraźliwych zaliczamy: - zatrucia pokarmowe powodowane są przez podawanie pasz zanieczyszczonych lub skażonych (chemicznymi środkami ochrony roślin, środkami do dezynfekcji, opadem spalin lub pyłów przemysłowych, nawozami mineralnymi, trutkami dla gryzoni ), zepsutych (sfermentowanych, nadgniłych, zatęchłych lub spleśniałych) zanieczyszczonej lub skażonej wody, a także zielonki i siana zawierających rośliny trujące. Objawy: zależnie od przyczyny zatrucia i stopnia jego nasilenia, ale najczęściej to brak apetytu, ospałość, ślinotok, odruch wymiotny lub wymioty, bolesne skurcze żołądka i jelit, wzdęcia, kolka, zaparcie, biegunka, kał bywa często podbarwiony krwią, drgawki, paraliż kończyn, spadek temperatury; często też dochodzi do pozornie "bezprzyczynowej" śmierci zwierzątka, nie poprzedzonej żadnymi symptomami. Postępowanie: natychmiast usunąć prawdopodobną przyczynę zatrucia (karmę i/lub wodę), podawać do picia zawiesiną węgla drzewnego (Carbo medicinalis) w przegotowanej wodzie i kleik z rozgotowanego siemienia lnianego - w razie konieczności strzykawką do pyszczka. Chorego króliczka niezwłocznie zawieźć do veta, jeśli jest możliwość to z próbkami karmy, która była powodem zatrucia - może to ułatwić wybór właściwej odtrutki i ustalenie toku leczenia. Koniecznie należy przejść na dietę lekkostrawną - siano dobrej jakości i woda. - zaparcia najczęściej powodowane są za dużym udziałem w diecie pasz suchych przy niedostatku wody do picia, ograniczoną możliwością ruchu, zbyt gwałtownym przestawieniem na pasze suche ale też zbyt tuczącą karmą, niekiedy są objawem innej infekcji chorobowej, połączonej z podwyższeniem temperatury ciała. Objawy: królik jest osowiały, nie wydala kału lub są to małe, suche bobki (czasem z domieszką śluzu lub krwi) niekiedy zlepione w duże grudki (jeśli bobki są połączone ze sobą jakby nitkami, świadczy to o zatorze spowodowanym przez gromadzącą się w jelitach wskutek wylizywania króliczą sierść), nie pobiera pokarmu, siedzi najczęściej w jednym miejscu z wygiętym grzbietem a obmacywanie napiętych powłok brzusznych sprawia mu ból. Postępowanie: jeśli zator jest miękkoplastyczny (co praktycznie może stwierdzić tylko lekarz lub doświadczony opiekun) można zastosować "dopyszczkowo" kilka razy dziennie po łyżeczce oleju parafinowego (do nabycia w aptece). Można też zrobić delikatną lewatywę z mydłem lub olejem parafinowym. Stosowanie oleju parafinowego niesie z sobą jednak pewne ryzyko - otoczenia mas kałowych zgromadzonych w króliczych jelitach tłustą warstewką, uniemożliwiającą ich nawadnianie, co może z kolei sytuację pogorszyć. Często skutkuje podanie lakcidu, a jest zdecydowanie bezpieczniejsze. Niektórzy opiekunowie stosują "dopyszczkowo" roztwór soli glauberskiej lub olej rycynowy (kilka kropel!). Jeśli zator jest kałowo-sierściany to pomóc może sok ze świeżego ananasa (nie z butelki, nie z puszki ani z kartonika) - niestety, trzba podać strzykawką do pyszczka, gdyż króliczek sam tego nie wypije. Koniecznie króliczka trzeba dopajać, gdy sam nie pije, a jeśli nie przyjmuje pokarmu - również dokarmiać rozgotowanymi płatkami owsianymi i/lub przecierami warzywnymi dla niemowląt, aby wywołać perystaltykę jelit. Osobiście uważam, że najlepszym wyjściem w przypadku zaparcia jest jednak wizyta u veta, który poda leki przeciwbólowe, rozkurczające i pobudzające ruchy robaczkowe. Dodatkowo opiekun może wykonywać kilka razy w ciągu doby delikatny masaż króliczego brzuszka, polegający na przesuwaniu treści pokarmowej zalegającej w jelitach, w stronę odbytu. W trakcie leczenia i przez 2-3 dni po zakończeniu pacjent musi być na diecie lekkostrawnej. - wzdęcia najczęściej powodowane są przez zjedzenie świeżej koniczyny (przed kwitnięciem), zagrzanego siana; mokrej, zimnej (z lodówki), sfermentowanej lub zaparzonej (zagrzanej) zielonki; podanie pokarmów wzdymających (nasiona strączkowych, w dużych ilościach: ziemniaki, chleb, kukurydza, kapusta), niekiedy (przy zakłóconej florze bakteryjnej przewodu pokarmowego) również owoce. Objawy: twardy, napięty brzuch o zwiększonej objętości, przy opukiwaniu (delikatnym!) daje odgłos bębenka, wyprężanie ciała, trudności z oddychaniem (niebieskie uszy i wargi, nastroszona sierść). Postępowanie: konieczna natychmiastowa pomoc lekarza, gdyż większość wzdęć, zwłaszcza u młodych króliczków kończy się śmiercią (pęknięcie żołądka lub jelit), zanim królik dotrze do veta podać zawiesinę węgla leczniczego i lek z grupy "simeticone" (dla niemowląt, w aptece bez recepty) - najlepsze są w kroplach ( Noszenie króliczka w pozycji pionowej, z łebkiem na ramieniu opiekuna i jednocześnie delikatny masaż jego brzuszka może mu przynieść ulgę. - biegunki najczęściej są wynikiem zatrucia pokarmowego ale też mogą być spowodowane przez podziębienie wynikające z niewłaściwych warunków mikroklimatycznych (zawilgocona ściółka, przeciągi); przyczyną może też być rozwijająca się kokcydioza. Objawy: mazisty lub płynny kał, często z pasemkami śluzu lub podbarwiony krwią, o przykrym, kwaśnym zapachu, czasem występuje niechęć do pobierania pokarmu i picia, zanieczyszczone i posklejane kałem w okolicach odbytu futerko, którego króliczek nie czyści Postępowanie: należy wyeliminować przyczynę, a króliczka trzymać na czystej, suchej ściółce zdala od przeciągów. Dieta w początkowym okresie leczenia to tylko dobrej jakości siano i woda, dużo wody (aby nie doprowadzić do odwodnienia organizmu) - kategoryczni żadnej zieleniny! Niektórzy hodowcy polecają ryż na miękko w niewielkich ilościach a do picia letni, lekko osolony napar z rumianku. Ja zalecam jednak wizytę u veta, który będzie wiedział jak nawodnić szybko "wysychającego" królisia (biegunka może doprowadzić do bardzo szybkiego odwodnienia królika). Jeśli jest podejrzenie o kokcydiozę to wizyta u lekarza jest bezwzględnie konieczna! - zapalenie śluzówki pyszczka najczęściej powstaje wskutek urazów w jamie ustnej, powodowanych przez kłujące pasze lub wady zgryzu (zęby powodują urazy podniebienia, języka lub policzków). Objawy: brak apetytu przy wyraźnym uczuciu głodu, często ślinotok, królik bierze pokarm do pyszczka, chwilę się zastanawia i zostawia kęs nie zjedzony, utrata wagi spowodowana przymusową głodówką. Postępowanie: w przypadku wady zgryzu lub przerostów zębów konieczna jest interwencja lekarza; jeśli stan zapalny jest nie wielki to można stosować napar z rumianku lub szałwi do przemywania pyszczka (za pomocą wkraplacza), przy silniejszym - stosujemy 0,1% roztwór nadmanganianu potasu lub 1% kwasu bornego. Ja jednak zalecam wizytę u veta, który jest w stanie dokładnie zbadać, za pomocą specjalnego wziernika, stan króliczego uzębienia i wnętrza pyszczka, i zastosować - w razie konieczności - kurację antybiotykową. Czasami niestety jest to konieczne. - zapalenie spojówek może być wynikiem trzymania króliczka w przeciągu lub w brudnej, niesprzątanej, przesiąknietej oparami amoniaku, a czasem nawet i siarkowodoru, klatce; królicze śliczne ślepka są również wrażliwe na pył i kurz. Objawy: zaczerwienione, obrzęknięte spojówki z wyraźnym wyciekiem z oczu, niekiedy ropnym. Postępowanie: wyeliminować przyczynę schorzenia, do przemywania stosować 3% kwas borny, przy wycieku ropnym oczy zakrapiać 2 razy dziennie lekiem o nazwie "Dicortineff - vet", który występuje również w wersji dla ludzi (bez "vet") i czasami można kupić go w aptece bez recepty. - odgniecenia stóp wynikają z niewłaściwej pielęgnacji dorosłych królików trzymanych w za ciasnych klatkach, na rusztowej podłodze o zbyt wąskich szczeblach lub siatce z cienkiego drutu albo korzystających z wybiegu i twardej (żużlowej lub żwirowej) nawierzchni. Objawy: królik przestępuje z nogi na nogę, bieganie sprawia mu trudność a na stpach tylnych skoków występują wyłysienia, ropnie i rany. Leczenie: zmienić podłoże na nie powodujące odgnieceń, zmniejszyć pasze treściwe a zwiększyć udział zielonki i dobrego siana, rany przemywać 3% wodą utlenioną, zasypywać Pabiamidem lub Dermatolem, przy bardziej rozległych - bandażować stopy. W klatce zachować czystość aby nie doprowadzić do infekcji wtórnej. - nieżyt jelit i żołądka może mieć bardzo różne przyczyny: od nieprawidłowego żywienia (podanie paszy zamarzniętej, pęczniejącej, zanieczyszczonej, fermentującej w przewodzie pokarmowym) przez przeziębienie do pasożytów przewodu pokarmowego. Objawy: jak przy większości dolegliwości gastrycznych: utrata apetytu, wzdęcia, biegunka; króliczek nie czyści futerka, jest apatyczny, osowiały. Jeśli choroba się przedłuża to może dojść do powikłań w postaci zapalenia śluzówki przewodu pokarmowego. W kale może pojawić się śluz a nawet ślady krwi. Na tym etapie choroby istnieje poważna groźba zakażenia przez uzjadliwione bakterie i pierwotniaki saprofityczne. Niezbędna jest szybka ingerencja lekarza. W przypadku przewlekłego nieżytu na przemian występują zaparcia i biegunki. Leczenie: w pierwszej kolejności należy wyeliminować potencjalną przyczynę powodującą schorzenie. W przypadku łagodnej formy nieżytu (na samym początku choroby) można króliczka leczyć zmieniając dietę na lekkostrawną (siano dobrej jakości, kleik owsiany lub z siemienia lnianego); podawać należy gałązki zawierające garbniki (dąb, wierzba); króliczka trzeba sztucznie dopajać, aby nie doszło do odwodnienia, a ubytki soli uzupełniamy podając solną lizawkę. Gdy zdrowie ulegnie poprawie powrót do diety normalnej musi być stopniowy, z zachowaniem należytej ostrożności. Trzeba unikać wszelkiej paszy ciężkostrawnej, powodującej wzdęcia lub zakwaszającej organizm. - niezakaźny katar powodowany jest przez podrażnienie króliczego noska wdychanymi szkodliwymi gazami, pyłami lub pyłkami kwiatowymi; może też być wynikiem lekkiego przeziębienia. Objawy: z króliczego noska wycieka płyn surowiczy lub ciągnąca się wydzielina, utrudniająca oddychanie. Królik kicha i prycha a czasem traci apetyt i życiowy wigor. Leczenie: wyeliminować przyczynę powstawania podrażnień, przenieść zwierzaczka do cieplejszego pomieszczenia. Pani Maria Taborska zaleca zakrapianie króliczego noska olejem parafinowym z dodatkiem 1% mentolu a uszy poleca smarować "Amolem". MSZ należy skontaktować się z vetem, by wykluczyć początki pasterelozy. - udar cieplny i termiczny jest wynikiem braku wyobraźni króliczych opiekunów, którzy pozostawiają swego pupila w miejscu nasłonecznionym, beż możliwości schronienia się w cieniu (np. na balkonie), w ciasnej, dusznej klatce (akwarium?!) lub w zamknietym samochodzie. PAMIĘTAJMY, królik ma ograniczone możliwości termoregulacji w przypadku wysokich temperatur (królik aby się ochłodzić nie poci się jak człowiek ani nie ziaje jak pies - zwiększa jedynie przepływ krwi przez naczynia krwionośne w małżowinach usznych, które działają wówczas jak chłodnice) - bardzo źle znosi temperatury otoczenia wyższe od 25 oC. Optymalna temperatura otoczenia dla królika wynosi 18-20 oC Objawy: zwierzątko jest osłabione i osowiałe, ma silne pragnienie, oddycha szybko i ciężko leżąc z wyciągniętymi łapkami, błony śluzowe ma wyraźnie przekrwione. Leczenie: należy szybko króliczka przenieść w chłodniejsze miejsce, zapewnić dostęp do świeżej wody, Można spróbować zastosować zimne kompresy (ale tak, by nie zamoczyć futerka) na główkę i okolice serca. Dobrze jak zwierzątko ma na wybiegu kawałek powierzchni dobrze odbierającej ciepło (płyta lastriko, kamienna lub betonowa) - w gorące dni chętnie będzie na niej się wylegiwało. Powrót Niedobory witamin i składników mineralnych: - awitaminozy powodowane są niedoborami określonych witamin, które regulują pracę poszczególnych króliczych organów wewnętrznych, a także odpowiadają za ogólny rozwój i kondycję królika. Witamina A - jej niedobór objawia się uszkodzeniami komórek nabłonkowych (śluzówki układu oddechowego i pokarmowego), zapaleniem spojówek, zapaleniem rogówki, kurzą ślepotą i całkowitą utratą wzroku; katarem u młodych króliczków, zmianami w układzie moczowym powodującymi powstawanie kamicy moczowej; niepłodnością samic, poronieniami lub rodzeniem martwych płodów; młode króliczki wolno rosną i słabo się rozwijają, ostry niedobór może powodować drgawki i porażenie mięśni. Leczenie: od wiosny do jesieni podawać pasze zielone, zimą kóliczą dietę uzupełnić o marchew, zawierającą karoten czyli prowitaminę A. Witaminy z grupy B - u zdrowych króliczków wytwarzane są w przewodzie pokarmowym przez symbiotyczne bakterie bytujące w jelicie ślepym. Leczenie antybiotykami lub sulfonamidami może ograniczyć wytwarzanie tych witamin, aż do całkowitego zaniku. Witamina B1 - jej niedobór powoduje osłabienie apetytu, upośledzenie pracy układu trawiennego i moczowego, zahamowanie wzrostu, uszkodzenie układu nerwowego, drgawki i porażenie. Witamina B2 - jej niedobory występują u królików bardzo rzadko a powodują zaburzenia wzrostu. Witamina H - jej brak może doprowadzić do całkowitego zahamowania wzrostu, zapalenia skóry i gruczołów łojowych a także do wypadania sierści. Leczenie: w trakcie kuracji antybiotykowej lub sulfonamidowej podawanie osłonowo witaminy B-compositum lub preparatów zawierających liofilizaty symbiotycznych szczepów bakteryjnych. Witaminę B1 zawierają kiełki zbóż i pszenne otręby (należy podawać w formie zwilżonej, by nie dopuścić do zapylenia oczy i dróg oddechowych królaska); witamina H występuje w drożdżach piwnych. Witamina D - jej niedostatek powoduje powstawanie krzywicy, łomikost a u starszych zwierząt odwapnienie kości i ich zrzeszotnienie. Leczenie: umożliwić królikowi przebywanie na słońcu (na działce lub balkonie), ale nie wolno dopuścić do przegrzania! Przy podawaniu doustnym zachować ostrożność, gdyż przedawkowanie wit. D powoduje miażdżycę naczyń krwionośnych. Witamina E - jej braki odbijają się na płodności, zarówno samców jak i samic; powodują obumieranie płodów, mogą być przyczyną zaburzeń ruchowych i zwyrodnień mięśnia sercowego. Leczenie: stosowanie właściwej, urozmaiconej diety, zawierającej min. kiełki pszenicy lub lucerny, młode pąki drzew, sałatę i kapustę (te ostatnie z rozwagą i pod kontrolą). Powrót - niedobory mineralne czyli braki makro- i mikroelementów wynikają najczęściej ze stosowania monodiety lub ogólnych braków żywieniowych (karma o niskiej wartości odżywczej). Niedobór wapnia (Ca) - powodowany jest podawaniem karmy o niskiej jego zawartości (źle wysuszone plewy, słoma, ziarna zbóż) lub karmy powodującej wymywanie wapnia z organizmu (zielenina zawierająca znaczne ilości kwasu szczawiowego, który wiąże się z wapniem tj. szpinak, szczaw, liście buraków). Objawy: krzywica, łomikost, skurcze mięśni szkieletowych, zaburzenia pracy serca. Leczenie: podawanie pokarmów zawierających dużo wapnia (np. natka pietruszki), uzupełnienie diety o kostki wapienne, umożliwienie plażowania na słońcu. Przedawkowanie wapnia, przy skłonnościach do kamicy moczowej może doprowadzić do upośledzenia pracy nerek, a w konsekwencji do śmierci króliczka. Niedobór fosforu (P) - może być wynikiem niewłaściwego stosunku Ca do P w karmie (prawidłowa relacja jest jak 2 do 1) oraz brak witaminy D uniemożliwiają właściwe uwapnienie kości, zaburzają prawidłową syntezę białek i enzymów. Objawy: schorzenia układu kostno-stawowego. Leczenie: wzbogacenie paszy o mieszanki mineralne zawierające w swym składzie węglan i fosforan wapnia. Niedobór miedzi (Cu)- niewłaściwa dieta, uboga w mikroelementy. Objawy: mała aktywność, charłactwo, anemia. Leczenie: w klatce umieścić kawałek miedzi, królik sam będzie go lizał uzupełniając niedobory tego pierwiastka lub podawać preparaty zawierające miedź w kompleksie chelatowym (biovital, vitaral). Niedobór jodu (J) - niewłaściwa dieta, uboga w mikroelementy. Objawy: zaburzenia w pracy tarczycy objawiające się nadmiernym jej powiększeniem (tzw. wole, ale nie mylić z naturalnym wolem króliczych samic), ucisk powodowany przez powiększony gruczoł może powodować bezdech; pogorszenie przemiany materii, zaburzenia w okresie ciąży, słabe i chorowite potomstwo; uszkodzenie okrywy włosowej. Leczenie: podawanie do klatki lizawek z soli jodowanej (zwykle lizawki zawierają większość niezbednych mikroelementów). Niedobór kobaltu (Co) - niewłaściwa dieta, uboga w mikroelementy. Objawy: utrata apetytu i lizawość, zaburzenia w pracy układu krwiotwórczego, pogorszenie stanu futerka, wychudzenie, zakłócenie równowagi mikrobiologicznej w przewodzie pokarmowym. Leczenie: podawanie preparatów zawierających ten mikroelement. Niedobór żelaza (Fe) - niewłaściwa dieta, uboga w makroelementy. Objawy: anemia, senność, brak apetytu, zaburzenia trawienia, blada i obwisła skóra, porcelanowobiałe spojówki. Leczenie: podawanie preparatów zawierających żelazo. Powrót Choroby zakaźne, groźne dla króliczków, powodowane przez wirusy: - myksomatoza jest śmiertelną chorobą wirusową przenoszoną przez pasożyty zewnętrzne: komary, muchy, pchły, wszy, kleszcze, wszoły i podobno też przez meszki (czyli owady z narządami kłującymi lub ssącymi). Niebezpieczny jest też kontakt z odchodami chorego zwierzęcia, dlatego nie wolno pozyskiwać zielonki z obszarów gdzie występują dzikie króliki. Wirus ten jest niebezpieczny tylko dla królików, zające są na niego odporne. Chociaż podobno zaobserwowano, że jeśli królik przeżyje atak choroby (śmiertelność przekracza 95%) to jego potomstwo z dużym prawdopodobieństwem może być uodpornione - ale nie sprawdzajcie tego na nas, króliczkach domowych. Sam wirus pochodzi z Ameryki Południowej, gdzie dla miejscowych zajęczaków nie stanowi aż takiego zagrożenia. Lecz wszystkiemu jak zwykle winny jest człowiek. Sprowadzając dla swego myśliwskiego kaprysu europejskiego dzikiego królika na kontynent australijski nie przewidział plenności króliczego rodu. Z 24 uszatych przywiezionych do Australii w roku 1859 po kilku już latach były setki tysięcy a może i miliony. Pozbawiony naturalnych wrogów i mający pod dostatkiem paszy króliczek obejmował w swe posiadanie coraz to nowe połacie kontynentu, niszcząc pola uprawne i pastwiska, podkopując fundamenty budynków i rozkopując nasypy kolejowe... Intensywne polowania na kicajace stworzenia nie przynosiły żadnego rezultatu. W latach 40-tych XX wieku stwierdzono, że południowoamerykański wirus jest śmiertelnym przeciwnikiem królików. Do przenoszenia tej broni biologicznej zastosowano w pierwszej kolejności komary, zarażone wirusem myksomatozy, a następnie pchłę króliczą, która okazała się prawdziwym króliczym mordercą. Zastosowanie tej śmiercionośnej broni tak zredukowało populację dzikich królików w Australii i Nowej Zelandii, ale także i w Europie, że do dziś ich stada są mocno przetrzebione, a i co jakiś czas wybuchają lokalne epidemie zarazy, wybijając króliczki "do nogi". Niestety, choroba nie wybiera i dotyka też króliki hodowlane, może dosięgnąć również Twoje ukochane maleństwo. Objawy: po zarażeniu królika przez owada-nosiciela wirusa myksomatozy, na skórze futrzaczka pojawiają się, w jednym lub kilku miejscach, guzki pierwotne o wielkości od ziarnka prosa do ziarna fasoli. Guzki te rozlewają się na większe powierzchnie a najczęściej występują w miejscach słabo owłosionych czyli uszach, nosie i powiekach. Wkrótce guzki te, zlewają się ze sobą tworząc tzw. guzki wtórne, przypominające ciastowatą opuchliznę, mogącą pokrywać całą powierzchnię króliczego ciała. Po 3 - 5 dniach następuje śmierć zarażonego króliczka. Leczenie: jest prawie niemożliwe. Jeśli króliczek przeżyje infekcję to jego ciało pokryte będzie bliznami, ale do końca swego życia zachowa odporność immunologiczną. Aby się ustrzec tej groźnej choroby należy zabezpieczać króliczki przed możliwością zarażenia, stosując szczepienia ochronne. Jako że myksomatoza występuje zwykle w miesiącach letnich (związane jest to z cyklem rozwoju owadów-nosicieli), to wiosną (w lutym - marcu) szczepieniu należy poddać każdego króliczka o wadze ponad 0,5 kg. Odporność nabywana jest po 10-14 dniach od szczepienia. Szczepionka jest skuteczna przez około 6 miesięcy, więc wiosną następnego roku operację należy powtórzyć. - chiński pomór królików (czyli wirusowa choroba krwotoczna lub krwotoczne zapalenie oskrzeli i płuc także septycemia) do Polski dotarł pod koniec lat 80-tych XX wieku. Występuje praktycznie w okresie całego roku ze szczególnym nasileniem w miesiącach letnich. Upadki zwierząt następują zwykle po 10-14 dniach, w przypadku przebiegu bardzo ostrego choroby - już po 5-7 godzinach! Śmiertelność jest 100 %. Niestety, tę chorobę można przynieść do domu "na butach". Objawy: trudności w oddychaniu, popiskiwanie, wyciekająca z nosa pienisto-krwista wydzielina, zwłaszcza po podniesieniu króliczka za tylne skoki. Leczenie jest niemożliwe. Jedynym sposobem jest szczepienie zwierzątka 2x w roku (szczepionka jest skuteczna jedynie przez 6 miesięcy. - zakaźne zapalenie błony śluzowej jamy ustnej zwane też "śliniaczką" najczęściej atakuje młode króliczki, do 2 miesiąca życia. Objawy: obfity ślinotok, powodujący sklejanie sierści na szyi i piersiach a w konsekwencji jej wypadanie. W pyszczku, na wargach, języku i podniebieniu występują małe pęcherzyki - bardzo bolesne, utrudniające gryzienie pokarmu i jego przełykanie. Leczenie: jamę ustną króliczka należy płukać 0,1 % roztworem nadmanganianu potasu a do jedzenia podawać pokarmy o konsystencji papkowatej (kleik z płatków owsianych, przecier warzywny, rozmoczony granulat). Wymagana jest konsultacja lekarska. Inne, rzadziej spotykane choroby wirusowe to: - wścieklizna, - pryszczyca, - choroba bornaska. Powrót Choroby zakaźne pochodzenia bakteryjnego: - pastereloza również nazywana jest posocznicą krwotoczną, zapaleniem nosa, katarem zakaźnym lub "nosówką królików"; znana jest od dawna, a występuje w postaci ostrej lub przewlekłej. Przeważnie pojawia się wiosną lub jesienią, gdy odporność królików jest osłabina, a jej ofiarą padają najczęściej młode i osłabione króliczki. Powodowana jest przez pałeczki posocznicy krwotocznej - często bytującej w organizmach zdrowych królików. Pogorszenie warunków bytowania (wilgoć, przeciągi) a także stres mogą być przyczyną uzjadliwienia się tych bakterii. Przebieg ostry charakteryzuje się podwyższeniem temperatury ciała, królik staje się apatyczny, otoczenie go nie interesuje, jest ociężały i przestaje jeść. Następnie pojawia się wysięk z nosa i duszności spowodowane zapaleniem oskrzeli, oddech staje się świszczący któremu może towarzyszyć kaszel. Chore zwierzątko umiera po kilku dniach. Postać przewlekła objawia się wychudzeniem królika, który staje się mniej ruchliwy. Z nosa wycieka wodnista lub ropna wydzielina, której może towarzyszyć zapalenie spojówek. Choroba w tej postaci może trwać od kilku tygodni do kilku miesięcy i doprowadza króliczka do skrajnego wychudzenia. Objawy: najbardziej charakterystycznym objawem jest wodnisty lub ropny wyciek z nosa, wycierany przez króliczka przednimi łapkami, przez co łapki od strony wewnętrznej są pobrudzone, a sierść sklejona. Leczenie: tylko pod nadzorem lekarza weterynarii, stosowane są antybiotyki lub sulfamidy. Najważniejsze jest by nie dopuścić do narażania królika na duże zmiany temperatury, przebywanie w przeciągu lub w wilgotnym i zimnym pomieszczeniu. Podawanie zbyt zimnej wody do picia, wystawianie na działanie deszczu i śniegu również mogą być przyczynami tej choroby. Istnieje szczepionka Cunipastivac, która podobno uodparnia króliczki przeciwko pasterelozie. - salmonelloza zwana również paratyfusem powodowana jest przez bakterie z grupy Salmonella, niebezpieczne dla większości ssaków, w tym i ludzi. Przyczyną choroby może być zjedzenie zakażonej paszy (np. odchodami ptaków, które są naturalnymi nosicielami salmonellozy). Jady wydzielane przez bakterie powodują stany zapalne jelit, wątroby, śledziony i nerek. Większość przypadków kończy się śmiercią królików. Najbardziej narażone są młode zwierzęta. Objawy: utrata apetytu, podwyższona temperatura, biegunka (również krwawa), apatia. Badania kału i krwi wykazują obecność pałeczek salmonelli. Leczenie: pod kontrolą lekarza preparatami sulfonamidowymi. - kolibakterioza powodowana jest przez pałeczki okrężnicy Escherichia coli, normalnie występujące w króliczym przewodzie pokarmowym i spełniające tam pożyteczną rolę. Osłabienie organizmu spowodowane np. przejściem innych chorób, może doprowadzić do ich uzjadliwienia, co objawia się ostrymi zaburzeniami trawienia (biegunka). Objawy: zabuirzenia trawienia z biegunką, osłabienie, utrata apetytu. Leczenie: tylko pod nadzorem weterynarza, polegające na podawaniu bakteriostatyków z grupy sulfonamidów z witaminą B12 , podawanie liofilizatu bakteryjnego, zastosowanie diety lekkostrawnej, o dużej zawartości witamin. Wskazane jest podawać do picia wodę przegotowaną. - tularemia jest ostrą chorobą zakaźną, wywoływaną przez bakterię Francisella tularensis, atakującą przede wszystkim gryzonie i zajęczaki, ale też przenosząca się na człowieka. Ostatnio stwierdzono również u szergu dzikich zwierząt jak i zwierząt domowych. Zarażenie może nastąpić poprzez kontakt z odchodami chorych zwierząt (np. zanieczyszczającymi paszę, ściółkę lub wodę), a także przez infekcję spowodowaną przez insekty i owady ssące. Śmierć następuje po 1-3 dniach. Objawy: utrata apetytu, podwyższona temperatura, apatia, w miejscu wniknięcia bakterii pojawiają się owrzodzenia i martwica skóry, węzły chłonne ulegają powiększeniu a dalej zropieniu, na organach wewnętrznych (płuca, wątroba, śledziona, nerki) występują guzki martwicze. Leczenie: tylko przez lekarza weterynarii; stosuje się silne antybiotyki z grupy tetracyklin oraz sulfonamidy. - rodentioza zwana jersinozą powodowana jest przez bakterie Yersinia pseudotuberculosis. Jest to jedna z groźniejszych zoonoz (chorób przenoszących się na człowieka). Chorują na rodentiozę zwłaszcza gryzonie i zajęczaki, ale też i ptaki. Zakażenie następuje przez kontakt z paszą, wodą lub ściółką zainfekowaną odchodami zwierząt chorych lub nosicieli. Objawy: postępujące wyniszczenie organizmu wraz z nasilającą się biegunką; węzły chłonne ulegają powiększeniu. Chore zwierzę winno być poddane eutanazji. Leczenie: brak informacji o możliwości leczenia rodentiozy. - gruźlica powodowana jest przez bakterie zwane prątkami grużlicy Mycobacterium bovis i Mycobacterium avium, które cechują się dość dużą odpornością (w wysuszonych wykrztusinach mogą żyć do kilku miesięcy, w środowisku wodnym do 80 dni). Do zakażenia najczęściej dochodzi drogą powietrzną od chorych zwierząt ale też jest możliwe zakażenie drogą pokarmową. Objawy: przewlekły przebieg choroby doprowadza do ogólnego wyniszczenia organizmu, utrata apetytu, biegunka, zmatowienie i nastroszenie sierści, apatia, powiększenie węzłów chłonnych, zmiany w płucach. Chorobę można pomylić z rodentiozą. Leczenie: tylko przez lekarza weterynarii przy użyciu odpowiednich bakteriostatyków. - listerioza czyli monocytoza jest chorobą zakaźną zwierząt i ludzi, powodowaną przez bakterię Listeria monocytogenes powszechnie występującą w przyrodzie, głownym jej nosicielem są gryzonie. Wzmożoną zachorowalność obserwuje się w okresie obnizonej odporności (wiosna i jesień). Choroba może występować w trzech przebiegach: ostrym, podostrym i przewlekłym. Objawy: listerioza u królików jest dość trudna do zdiagnozowania, w przebiegu ostrym występuje wyciek śluzowy z nosa, podwyzszenie temperatury do 40oC i opuszczenie uszu. Leczenie: tylko przez lekarza z zastosowaniem antybiotyków lub sulfonamidów. - nekrobacyloza jest chorobą zakaźną i zaraźliwą, spowodowaną zakażeniem pałeczką martwicy Fusobacterium necrophorum, występującą w przewodzie pokarmowym zdrowych zwierząt. Zmniejszenie odporności może doprowadzić do uzjadliwienia mikroba. Postaci choroby: skórna (ogniska zapalno-martwicowe na skórze) lub wątrobowa. Objawy: w postaci skórnej - zmiany skórne, zapalenia stawów i ścięgien, błon śluzowych jamy ustnej, gardła połączone ze ślinotokiem i cuchnącym oddechem; w postaci wątrobowej - ogniska martwicowe w wątrobie i innych organach wewnętrznych. Leczenie: tylko przez lekarza weterynarii intensywną kuracją antybiotykową i sulfonamidową, zapewnienie właściwych warunków bytowania (sucha i czysta klatka.) - streptokokoza jest chorobą zakaźna powodowaną przez paciorkowce Streptococcus zooepidemicus, które cechują się znaczną odpornością na niesprzyjające warunki przetrwania. Źródłem zakażenia jest najczęściej zakażona karma, a czynnikiem sprzyjającym obniżenie odporności króliczego organizmu. Najbardziej narażone są młode króliczki. Objawy: podwyższona temperatura ciała, utrata apetytu, osłabienie i apatia. Leczenie: tylko przez lekarza weterynarii na podstawie badania bakteriologicznego materiału pobranego od chorego zwierzaczka. - promienica wywoływana jest przez beztlenowce z grupy Actinomyces, a możliwość zakażenia stwarzają wszelkiego rodzaju rany i uszkodzenia skóry lub błony śluzowej. Jest chorobą niezaraźliwą. U króliczków najczęściej występuje w obrębie głowy (guzki promienicze w tkankach miękkich głowy, kościach żuchwy lub szczęki). Jest chorobą mało zaraźliwą. Objawy: charakter przewlekły choroby ujawnia się przez powstawanie w obrębie głowy i szyi guzów różnej wielkości, zawierających ropę. Niekiedy ropnie otwierają się tworząc przetoki. Leczenie: tylko przez lekarza - chirurgicznie i farmakologicznie, na podstawie badania bakteriologicznego. - stafylokokoza jest chorobą zakaźną i zaraźliwą, o przebiegu posocznicowym, a wywoływana jest przez gronkowca Staphylococcus aureus. Źródłem zakażenia najczęściej bywa ściółka i karma. Miejscem wnikana bakterii bywa uszkodzona skóra lub śluzówka przewodu pokarmowego. Inkaubacja choroby trwa najczęściej 2-5 dni. Objawy: w miejscu wniknięcia drobnoustrojów pojawiają się guzki - ropnie,l które początkowo są twarde a następnie miękkie, wypełnione gęstą, ropną masą. U królików starszych, w miejscach zranienia powstają rozległe ropnie wypełnione bezzapachową ropą o konsystencji past koloru białożółtego. Leczenie: tylko przez lekarza - chirurgicznie i farmakologicznie, na podstawie badania bakteriologicznego. Inne choroby pochodzenia bakteryjnego: - enterotoksemia, - bruceloza, - tężec, - encephalitoza. Powrót Choroby wywoływane przez pasożyty. Choroby te są zwane inwazyjnymi, a mogą być powodowane przez pasożyty zewnętrzne (ektopasożyty) lub pasożyty wewnętrzne (endopasożyty). Bytują przejściowo lub stale na ciele i w ciele kólika, żywiąc sie jego pokarmem, tkankami lub wydzielinami. Zewnętrzne bytują najczęściej na skórze żywiciela, wewnętrzne - wewnątrz organizmu (przeważnie w układzie pokarmowym). Pasożyty zewnętrzne: Pasożyty zewnętrzne dzieli się na owady i roztocza. Owady to: pchły, komary i wszy, a roztocza to: świerzbowce, kleszcze i nurzeńce. Pchły, wszy i kleszcze bytują na skórze królika, żywiąc się jego krwią; komary sporadycznie ssają króliczą krew. Świerzbowce i nurzeńce osiedlają się w ujściach cebulek włosowych i porach skóry a także w przewodach nosowych i usznych, w jamie ustnej lub odbycie. - świerzb uszny powodowany jest przez pasożyta umiejscawiającego się w kanałach usznych. W miejscach zmienionych chorobowo najpierw powstają małe guzki a następnie pęcherzyki, które pękając wydzielają cuchnący, mazisty wysięk koloru żółtego. Zasychająca wydzielina może zablokować przewód słuchowy. Objawy: intensywne drapanie uszu i potrząsanie głową (co może być przyczyną przeniesienia pasożyta na inne króliczki). Leczenie: przed zastosowaniem właściwego leczenia należy królicze uszy oczyścić z zalegających złogów woszczyny i strupów, a dopiero później wprowadzać zapisane przez lekarza preparaty. Leczenie należy kontynuować przez 6-7 dni, powtarzając zabieg co 2 dni. Wszystkie materiały mające kontakt z chorym królikiem należy bezwzględnie spalić, aby nie były źródłem dalszego rozsiewania choroby. - świerzb głowowy powodowany jest przez roztocza usadawiającegio się początkowo na głowie królika, a następnie przenoszącego się na łapki i inne części ciała. Najchętniej drązy swe kanały w skórze, w okolicach warg i oczu. Objawy: wskutek drążenia kanalików w skórze pojawiają się najpierw małe krostki a nastęnie strupki, sierść w miejscahc zmienionych chorobowo wypada. Leczenie: preparatami kontaktowymi przepisanymi przez lekarza i według jego wskazań. - świerzb drążący jest pasożytem osiedlającym się najchętniej na wargach i grzbiecie nosa, gdzie drąży głębokie kanały w skórze. Objawy: w miejscu inwazji tworzą się małe pęcherzyki wypełnione płynem, które po pęknięciu powodują pokrycie skóry gęstą, mazistą wydzieliną. Miejsce chore charakteryzuje się odczynem zapalnym i silnym świądem. Leczenie: tak, jak w przypadku poprzednich pasożytów stosuje się leki kontaktowe, stosowane w określonym przez lekarza przedziale czasu. Pchły i wszy należy zwalczać za pomocą preparatów zalecanych przez lekarza weterynarii. Utrzymanie należytej czystości i właściwej króliczej higieny ogranicza do minimum zagrożenie wystąpienia inwazji ww pasożytów. Kleszczy można uniknąć nie dopuszczając króliczka do terenów na których ten pajęczak występuje. Przed komarami najlepiej chroni siatka w oknie. Pasożyty wewnętrzne. Pasożyty wewnętrzne dzieli się na: - pierwotniaki, - robaki, a w tym: - tasiemce, - nicienie, - przywry. Pierwotniaki są przyczyną powstawania następujacych króliczych chorób: - kokcydiozy wywołanej przez pierwotniaki z rzędu Coccidia i rodziny Eimeria, występujacych w przewodzie pokarmowym królika. Sprzyjające warunki (osłabienie bariery immunologicznej zwierzaka, stres, niewłaściwa dieta, brak higieny w króliczym domku) powodują uaktywnienie się pierwotniaków. Zarażenie ma miejsce najczęściej przez kontakt z kałem chorego zwierzaczka lub z jego sierścią. Stanowi szczególne zagrożenie dla młodych królików, których organizmy nie mają dostatecznej odporności. Choroba uaktywnia się nagle, a śmierć następuje zwykle w pierwszym miesiącu jej trwania. Rozróżnia się kokcydiozę jelitową i wątrobową, każdą z nich powoduje inny rodzaj pierwotniaka. Objawy: przy średnim nasileniu objawy mogą być praktycznie niewidoczne, ostre nasilenie choroby może mieć symptomy podobne do zapalenia nerek (częste oddawanie moczu), niekiedy królik traci apetyt, bywa apatyczny i może mieć biegunkę, sierść staje się matowa a zwierzątko chudnie. Leczenie: pod nadzorem lekarza weterynarii po rozpoznaniu mikrobiologicznym; w otoczeniu króliczka należy utrzymywać właściwą czystość, aby nie dopuścić do wtórnego zakażenia. Króliczki mające kontakt z chorym należy przebadać na obecność oocyst. - toksoplazmoza u królików występuje dość rzadko a powodowana jest przez pierwotniaki Toxoplasma gondii. Jest to choroba, która może przenieść się na człowieka. Żywicielem ostatecznym są kotowate, natomiast króliki (jak i ludzie) są żywicielami pośrednimi. Pasożyt ten bytuje wewnątrz komórek narządów miąższowych, w ośrodkowym układzie nerwowym lub w mięśniach. Przebieg choroby ma najczęściej postać ostrą, a źródłem zarażenia jest przeważnie pokarm zanieczyszczony oocystami pierwotniaka. Objawy: w przebiegu utajonym praktycznie bezobjawowo, czasem symptomy ze strony ośrodkowego układu nerwowego; w przebiegu ostrym króliki tracą apetyt, stają się osowiałe i mają wysoką temperaturę - śmierć następuje po kilku dniach. Najbardziej zagrożone są kotne samice. Leczenie: nie jest opracowane. Należy zachować szczególną ostrożność przy kontaktach ze zwierzętami podejrzanymi o toksoplazmozę, gdyż dla człowieka choroba ta jest również niebezpieczna. Warunkiem uniknięcia toksoplazmozy u króliczka jest przestrzeganie czystości, nie dopuszczanie do kontaktów z kotami, a zwłaszcza z ziemią (kocia kuwetka?) zanieczyszczoną kocim kałem. Oocysty mogą być przenoszone również przez muchy i karaluchy. Choroby powodowane przez tasiemce czyli - tasiemczyce są chorobami przewodu pokarmowego spowodowanymi przez płazińce - robaki charakteryzujące się członowatym, spłaszczonym grzbietobrzusznie ciałem, bez układu pokarmowego, krwionośnego i oddechowego, za to ze szczególnie dobrze rozwiniętym układem rozrodczym. Królik może być dla tasiemca żywicielem pośrednim lub końcowym. Zarażenie następuje najczęściej w wyniku spożycia karmy zanieczyszczonej jajami lub członami tasiemca. W przypadku żywiciela końcowego w kale chorego królika stwierdza się obecność oderwanych członów tasiemca, a badanie sekcyje wykazuje jego obecność w króliczych jelitach. Jeśli królik jest żywicielem pośrednim to możemy mieć do czynienia z: - wągrzycą powodowaną przez larwy tasiemców zwierząt mięsożernych, usadawiających się w organach wewnętrznych króliczka (błona surowicza wątroby, przepona, nerki, płuca, otoczka jelit, mózg czy też macica). Do zarażenia najczęściej dochodzi drogą pokarmową. Wągrzyca może prowadzić do śmierci, zwłaszcza młodych zwierzaczków. Objawy: na ogół objawy są mało charakterystyczne, obserwuje się apatię i brak apetytu, nieswoiste wyginanie grzbietu, obmacywana wątroba jest bolesna i powiększona a śluzówki jamy ustnej oraz spojówki oka są blade. Leczenie: brak udokumentowanej terapii. W celu zmniejszenia zagrożenia zarażeniem wągrzycą należy przestrzegać elementarnych zasad higieny, podawać pokarm pochodzący tylko z pewnego źródła. Można, pod nadzorem lekarza zastosować kurację profilaktyczną z CuSO4 (2 krotnie przez 4 dni po 50mg/kg mc). - bąblowicą powodowaną przez inne gatunki tasiemców, w Polsce rzadko obserwowaną. Do zakażenia dochodzi drogą pokarmową, przez zjedzenie zielonki lub siana zanieczyszczonego odchodami zwierząt mięsożernych, które są nosicielami tasiemców powodujących tę chorobę. Uwolnione w króliczym żołądku onkosfery przedostają się do układu krwionośnego i wraz z krwią roznoszone są po całym organiźmie. Larwy bąblowców umiejscawiają się najczęściej w tkankach mięśni, w wątrobie i w mózgu. Objawy: zależne są od rodzaju bąblowca, zwykle jednak niezauważalne; jedynie larwy osiedlone w ośrodkowym systemie nerwowym mogą powodować silne zburzenia neurologiczne, kończące się śmiercią zwierzęcia. Leczenie: brak. Uwagi jak w przypadku wągrzycy. Choroby powodowane przez nicienie czyli przez obleńce, które wnikają do króliczych organizmów drogą pokarmową, z zanieczyszczoną zielonką lub wodą. Mogą być przyczyną schorzeń wielu organów wewnętrznych (płuc, płu i żołądka, jelita cienkiego) - zależnie od gatunku robaka. Każdy z tych pasożytów występujących w króliczym organiźmie ma swój cykl rozwojowy i występuje tylko w określonych narządach. Objawy: utrudnione oddychanie, zapalenie oskrzeli, częste kichanie, brak apetytu, osowiałość - to przy robaczycy płuc; wychudzenie spowodowane utratą apetytu, anemia - to przy robaczycy przełyku i żołądka; biegunki, osowiałość, niedokrwistość, wychudzenie, wodobrzusze, utrata apetytu, wzmożone pragnienie - to przy robaczycy żołądka; utrata apetytu, biegunki na przemian z zaparciami, anemia, utrata koordynacji ruchów - to przy robaczycy jelit. W przypadku dobrej kondycji króliczka objawy mogą być trudno zauważalne, u zwierząt młodych i osłabionych są dostrzegalne łatwiej. Dla młodych króliczków robaczyce mogą być śmiertelnie niebezpieczne. Leczenie: tylko pod nadzorem lekarza na podstawie rozpoznania mikrobiologicznego. Karma nie może być zanieczyszczona króliczymi odchodami, należy przestrzegać elementarnych zasad higieny w utrzymaniu zwierzaczka. Choroby wywoływane przez przywry: - motylica wątrobowa powodowana jest przez przywrę kształtu liściastego, która umiejscawia się w przewodach żółciowych wątroby. Do zakażenia dochodzi najczęściej wskutek karmienia królika zielonką lub sianem z łąk zalewanych wodą lub pojenia zakażoną wodą. Dorosły pasożyt może przeżyć w wątrobie do 11 lat, produkując w tym czasie miliony jaj, które wraz z żółcią przedostają się do jelit, a dalej wydalane są z kałem. Ich odporność na niekorzystne czynniki jest bardzo duża. Objawy: bardzo trudne do zaobserwowania, przy masowej inwazji pasożyta stwierdza się biegunki na przemian z zaparciami, zażółcenie błon śluzowych, zmatowienie i wypadanie sierści, ogólne wyniszczenie organizmu. Badanie kału jest najskuteczniejszą metodą rozpoznania. Leczenie: pod nadzorem lekarza weterynarii. Karma nie może być zanieczyszczona króliczymi odchodami, musi pochodzić z pewnego źródła; należy przestrzegać elementarnych zasad higieny w utrzymaniu zwierzaczka. - choroba motyliczkowa powodowana jest przez przywrę kształtu lancetowatego, mniejszą od poprzedniej i wystepującą przede wszystkim na łąkach suchych, gdzie jednym z żywicieli pośrednich jest mrówka. Do zakażenia dochodzi po spożyciu trawy lub siana z inwazyjnymi metacerkariami. Choroba występuje znacznie rzadziej niż motylica wątrobowa. Objawy: bardzo podobne do objawów motylicy wątrobowej. Diagnoza na podstawie badań kału. Leczenie: tylko pod nadzorem lekarza. Uwagi - jak w przypadku motylicy wątrobowej. Choroby powodowane przez grzyby (grzybice.) - grzybica strzygąca powodowana jest przez przez groźną dla wszystkich zwierząt i ludzi odmianę grzyba Trichophyton mentagrophytes, którego grzybnia, zbudowana z wielokomórkowych strzępek tworzy okrągłe ogniska z "przystrzyżonymi" włosami (stąd nazwa). W wyniku rozwoju grzyba włos traci połysk, barwę, elastyczność i staje się kruchy, łamiąc się tuż nad skórą. Okres inkubacji wynosi od 1 do 4 tygodni, u królików dorosłych przebieg zwykle jest łagodny, u młodych na ogół przebieg jest ciężki. Bardziej zagrożone są króliki o ciemnym futerku. Do zakażenia może dojść poprzez kontakt z zarażonymi królikami (np. w sklepie), od dzikich gryzoni ale też przez karmę i ściółkę. Objawy: najczęściej na głowie w okolicach nosa i oczu, na karku i nogach obserwuje się wypadanie włosów i rogowacenie naskórka. Powstała okrągła łysinka jest zaczerwieniona i przekrwiona a dalej pokrywa się zgrubiałym naskórkiem ze strupami, pod którymi może występować ropa, będąca wynikiem powikłań bakteryjnych. Niekiedy grzybica strzygąca może występować w okolicach pazurków, które stają się łamliwe, rozwarstwiają się a sierść wokół nich staje się przerzedzona i pojawiają się strupy. Leczenie: grzybica strzygąca jest chorobą zakaźną, która może przenieść się na opiekuna. Leczenie (jak zresztą większości grzybic) jest trudne i długotrwałe, pod nadzorem lekarza weterynarii. - grzybica drobnozarodnikowa jest chorobą zakaźną, grożną dla zwierząt i człowieka, a powodowana jest przez Microsporum canis lub (rzadziej) M. gypseum i M. audinii. Grzyby te atakują włosy i naskórek. Choroba przenosi się za pośrednictwem włosów i zrogowaciałego naskórka, zawierających zarodniki i grzybnię - wolnych lub przyczepionych do ubrania czy przyborów pielęgnacyjnych. Objawy mogą się pojawić w ciągu 14 dni od kontaktu z materiałem zakaźnym. Nosicielami mogą być króliki, koty, psy i inne zwierzęta. Sporadyczne zmiany mogą samoistnie ustępować, chyba że dojdzie do powikłań bakteryjnych. Objawy: otaczanie podstawy włosa jakby białym płaszczem ("popiół z papierosa") a następnie złamanie włosa, tworzenie owalnych lub okrągłych plam, pokrywających się delikatnymi strupkami. Dokładne rozpoznanie można postawić na podstawie badań mikroskopowych, hodowli grzybów na dedykowanej pożywce, niekiedy na podstawie badań w UV (lampa Wooda). Leczenie: jak w przypadku grzybicy strzygącej. - grzybica woszczynowa (lub parch) powodowana jest przez grzyby Trichophyton schoenleinii, które tworzą na zarażonej skórze charakterystyczne strupy, przypominające pusty plaster pszczeli (nazywany przez pszczelarzy woszczyną). Roznosicielami tej zakaźnej choroby mogą być chore króliki, gryzonie i inne zwierzęta (psy, koty); choroba przenosi się także na ludzi. Nosicielami mogą być również insekty (kleszcze). Objawy: zmiany chorobowe występują najczęściej na uszach, głowie, wokół oczu i otworów nosowych. W przypadkach ciężkich mogą pokrywać nawet całe ciało. Początkowo pojawiają się małe plamki, w miarę rozwoju choroby pokrywające się strupkami. Leczenie: jak w przypadku poprzednio opisanych grzybic. - aspergilloza powodowana jest przez kropidlaki z rodzaju Aspergillus a umiejscawia się najczęściej w układzie oddechowym. Zarodniki grzyba po wniknięciu do płuc powodują martwicę tkanek i powstanie ziarniaków. Inkubacja trwa od kilku do kilkunastu dni. Choroba coraz częściej atakuje młode króliki, a przyczyną może być kontakt z zakażoną karmą (np. spleśniałe siano). Objawy: kaszel, kichanie, duszności, wydzielina z nosa - także krwista, biegunka, wychudzenie i wyniszczenie organizmu. Leczenie: podobno brak opracowanej terapii. Na stronach Domowego Zwierzyńca w sekcji Królik - choroby opisano przypadek skutecznego wyleczenia aspergillozy u króliczka. - pleśniawka jest powodowana przez drożdżaki z rodzju Saccharomyces, objawia się zaburzeniami w pracy przewodu pokarmowego. Grzyb ten powszechnie występuje w przyrodzie i jest obecny w przewodzie pokarmowym zdrowych królików. Zaburzenie prawidłowego składu mikroflory króliczego przewodu pokarmowego może powodować nadmierne namnożenie się i wystąpienie objawów chorobowych. Czynnikiem sprzyjającym wystąpieniu choroby może być antybiotykoterapia. Objawy: nadmierna fermentacja jelitowa, biegunki, wzdęcia (niekiedy nawet pęknięcia żołądka!). Leczenie: łagodne środki przeczyszczające, witaminy z grupy B, dieta opierająca się na dobrej jakości sianie, należy unikać pokarmów zawierających cukier (warzywa, owoce - także suszone). Królik domowy jest udomowioną formą królika europejskiego. Dawniej był hodowany głównie ze względu na swoje futro oraz mięso. Z biegiem czasu hodowcy go zminiaturyzowali i stworzyli z niego zwierzę domowe. Sprawdź, jak dbać o królika. spis treści 1. Historia królika 2. Charakterystyka królika Ile waży królik? Ile żyje królik? Ciąża u królika 3. Zachowanie królika 4. Warunki i opieka nad królikiem Klatka dla królika Ściółka dla królika Wyposażenie klatki dla królika Wybieg dla królików 5. Żywienie królika 6. Pielęgnacja królika 7. Zdrowie królika 8. Kastracja i sterylizacja królika 9. Rasy królika miniaturki Rasy krótkowłose Rasy długowłose 10. Alergia na królika 11. Królik miniaturka z innymi zwierzętami domowymi 12. Zakup i cena królika rozwiń 1. Historia królika Hodowla królików sięga starożytnego Rzymu - to właśnie wtedy zaczęto udomawiać te zwierzęta. Rzymianie bardzo lubili królicze mięso i dlatego ich hodowla byłą rozprzestrzeniona w całym Imperium Rzymskim. Jednak wzmianki o królikach pojawiają się już w Biblii. Królik domowy był hodowany głównie ze względu na swoje mięso oraz futro i wełnę. Z czasem stał się dla człowieka także zwierzęciem domowym, do towarzystwa. Zobacz film: "Jak wybrać odpowiednie zwierzę dla dziecka?" Zmiany rozpoczęły się już w średniowiecznych klasztorach. W XVI wielu pojawiły się pierwsze króliki o kolorowym futrze. W XIX wieku zainteresowanie królikiem domowym było już powszechne. W XIX wieku zaczęło się też prawdziwe zainteresowanie królikami miniaturkami, gdy wybuchła powszechna moda na posiadanie domowych zwierzaków. Zmiana warunków mieszkaniowych wpływała na wygląd tych zwierząt, przez co zyskiwały krótszą lub dłuższą sierść. Zmieniały się również gabarytowo. Zaczęto organizować wystawy w Europie Zachodniej i Stanach Zjednoczonych. Królik był więc modyfikowany na potrzeby wystaw. Modyfikacje miały na celu maksymalne upiększenie zwierzaków, aby zachwycały swą urodą. Modyfikowane je również w taki sposób, aby posiadały wszystkie pożądane cechy domowego pupila. Tym samym zaczęto odchodzić od ras, które były hodowane w celu dostarczania mięsa i futra. W dzisiejszych czasach króliki miniaturki mają swoich fanów nie tylko wśród dzieci, ale także wśród nastolatek i młodych kobiet. Na portalach społecznościowych możemy znaleźć całe mnóstwo zdjęć tych miłych króliczków. Niektóre z nich posiadają nawet własne profile i konta, a ich właściciele biorą udział w konkursach na najpiękniejsze zwierzątko. 2. Charakterystyka królika Cechą charakterystyczną królików są między innymi długie uszy, służące również do termoregulacji. Króliki mają bardzo ruchliwy nos, a także zęby, które rosną przez całe życie. Królik posiada bardzo miękką sierść, której umaszczenie i długość są zależne od rasy. Zdarza się, że króliki są uważane za gryzonie, jednak jest to błędne twierdzenie. Króliki domowe zaliczane są do zajęczaków. Charakterystyczne dla zajęczaków jest między innymi posiadanie dwóch par siekaczy szczęk, które są ustawione za sobą, rozdrabnianie pokarmu okrężnymi ruchami szczęk, a także brak umiejętności trzymania pożywienia w przednich łapkach. Przewód pokarmowy królika jest specyficzny i przystosowany do trawienia włóknistych pokarmów, które są ubogie w białko. Dla zwiększenia wydajności procesu trawienia, pokarm trawiony jest nie tylko w żołądku, ale również w jelicie ślepym. W efekcie królik wydala dwa rodzaje kału. Po około 8 godzinach od spożycia pokarmu wydalany jest kał nocny, nazywany również spoczynkowym. Są to miękkie cekotrofy, które są przez królika od razu zjadane (jest to zjawisko normalne, królik z cekotrofów odzyskuje witaminy i niezbędne kwasy tłuszczowe). Drugi rodzaj wydalanego kału to kolokwialnie zwane "bobki" (kał dzienny, twardy i niejadalny, wydalany po około 4 godzinach po jedzeniu). Ile waży królik? Duża liczba uznawanych ras królików sprawia, że ten gatunek zwierząt jest niezwykle różnorodny. Dorosły królik może ważyć od 0,8 aż do 6 kilogramów. Ile żyje królik? Długość życia królika to najczęściej koło 7-10 lat, jednak występują również przypadki, kiedy zwierzę dożywa nawet 14 lat. Po osiągnięciu 6-7 roku życia, królik jest określany jako senior. Ciąża u królika Dojrzałość płciową króliki osiągają około 4. - 6. miesiąca życia. U królików występuje owulacja indukowana, która musi być poprzedzona kryciem. Oznacza to, że samica królika jest gotowa do zapłodnienia praktycznie przez cały czas. Ciąża w przypadku królików trwa około miesiąca (30-33 dni). 3. Zachowanie królika Królik domowy nie wymaga zbyt wielkiej uwagi. Na przestrzeni lat został zminiaturyzowany i dostosowany do warunków pokojowych. Jest zwierzęciem bardzo towarzyskim i lubi obecność człowieka, a także szybko nawiązuje więź z właścicielem i jest inteligentny, jednak nie lubi być brany na ręce. Noszenie królika na rękach nie jest korzystne również ze względu na delikatność jego układu kostnego i nerwowego. Króliki są zwierzętami cichymi, a największą aktywność wykazują głównie nad ranem i wieczorami. W dzień zwierzęta te chętnie śpią, mimo to jednak są dość energiczne. Ważne jest, że króliki nie lubią hałasu, ani gwałtownych ruchów (wywołuje to duży stres u zwierzęcia), dlatego nie sprawdzą się jako towarzysze dzieci. Charakterystyczny w usposobieniu królika jest indywidualizm. W związku z tym właściciel nie powinien mocno ingerować w przestrzeń zwierzaka. Króliki powinny mieć możliwość samodzielnego eksplorowania otoczenia. Agresja u królików zazwyczaj nie występuje. Zwierzę może jednak przejawiać agresję w przypadku zagrożenia, kiedy się boi lub broni swojego terytorium. W takiej sytuacji królik może tupać, warczeć, a nawet ze strachu podrapać lub ugryźć właściciela. Innymi niepożądanymi zachowaniami są np. destrukcyjne kopanie lub gryzienie bądź znaczenie terenu kałem i moczem (częste u niekastrowanych samców). Niezbędna wtedy jest odpowiednia praca z pupilem, a pomóc może konsultacja z behawiorystą. Króliki miniaturki początkowo potrzebują naszego zainteresowania i uwagi, aby dobrze się poczuć, jednak, gdy już się zaaklimatyzują w otoczeniu, łatwo się do niego przyzwyczają i nie powinny sprawiać problemów. 4. Warunki i opieka nad królikiem Króliki domowe są zwierzętami stadnymi, dlatego najlepiej jeśli są trzymane przynajmniej w parze. W sytuacji, kiedy królik jest jednym zwierzęciem w domu, niezbędne jest poświęcenie mu dużej ilości uwagi i zainteresowania ze strony właściciela. Klatka dla królika Powszechnie panuje przekonanie, że miniaturowe króliczki nie muszą mieszkać w dużych klatkach, z racji swoich niewielkich rozmiarów. Rzeczywiście - rasowe dorosłe osobniki zwykle nie mają więcej jak 30 centymetrów długości, jednak najczęściej w sklepie zoologicznym nie spotkamy rasowego królika miniaturki, które osiągają dużo wieksze rozmiary. Zwłaszcza dotyczy to odmian z oklapniętymi uszami, zwanych barankami. Wymagają one dużo większych klatek, niż mogłoby się wydawać. Podczas kupowania klatki należy mieć też na uwadze ruchliwość królików. Pomimo częstych spacerów po mieszkaniu, jakie pupilowi zapewnimy, mnóstwo czasu będzie spędzał w klatce. Klatka dla królika powinna: mieć przynajmniej metr długości - powinna być na tyle duża, aby zwierzak mógł w niej wyznaczyć sobie miejsce do odpoczynku, jedzenia oraz część jako "toaletę". stać na podłodze, przykładowo w rogu pokoju, ale w takim miejscu, aby mógł nawiązać kontakt wzrokowy z właścicielem, jednocześnie mając nieco prywatności. Taki zabieg spowoduje, że królik szybciej się oswoi, będzie miał poczucie bezpieczeństwa. być ustawiona z dala od przeciągów i kaloryfera lub innych źródeł ciepła. Nie powinniśmy jej też stawiać w kuchni, gdyż opary wydobywające się z gotujących się potraw, a także temperatura i wilgotność szkodzą królikowi. składać się z plastikowej, głębokiej podstawy i nadstawki zbudowanej z metalowych prętów. Drzwiczki u góry klatki są dużym ułatwieniem podczas sprzątania, a drzwiczki boczne umożliwią królikowi samodzielne opuszczenie swojego miejsca (jednak to właściciel zawsze decyduje, kiedy zwierzak będzie mógł z klatki wyjść). Króliki miniaturki nie potrafią się wspinać i skakać po pułkach, dlatego powinna mieć dużą powierzchnię dna, jednak powinna być na tyle duża, aby królik mógł spokojnie stanąć słupkiem. Jest to pierwotne, wrodzone królicze zachowanie, które dzikim przodkom królików umożliwiało wypatrywanie zagrożenia. Aby codzienna opieka nad zwierzakiem nie sprawiała kłopotu, dziecko powinno mieć swobodny dostęp do klatki ze zwierzakiem. Ściółka dla królika Jako ściółka w klatce królika dobrze sprawdzą się: grube wióry (najlepiej z drzew liściastych) drewniany żwirek granulowana ściółka, która odznacza się największą chłonnością Trociny i siano nie będą dobrym rozwiązaniem, ze względu na to, że szybko zaczynają gnić. Można nauczyć królika korzystania z kuwety. Należy ustawić ją w rogu klatki. Co prawda, króliki kał wydalają gdzie popadnie, jednak uczą się oddawania moczu w określonym miejscu (w przeciwnym przypadku nie wolno karać zwierzaka). Warto zaznaczyć, że wygodniejsza do sprzątania jest kuweta z separatorem moczu. Jeśli królik opanuje umiejętność korzystania z kuwety, rzadziej będziemy musieli wymieniać ściółkę. Zwykle robimy to raz na tydzień lub na dwa, jednak częstotliwość powtarzania tej czynności zależy od rozmiaru klatki - im jest większa, tym ściółka brudzi się wolniej. Sprzątanie klatki królika miniaturki może być zbyt trudne dla małych dzieci, jednak zawsze może ono nam w tym pomagać. Przykładowo, my usuwamy starą ściółkę, a dziecko nasypuje świeżą. Wyposażenie klatki dla królika Do podstawowego wyposażenia klatki należą poidełko Poidełko zwykle jest wykonane z tworzywa sztucznego, jednak jest zawieszane zazwyczaj na zewnątrz klatki, czyli poza zasięgiem zębów królika (koszt około 10-20 złotych w sklepie zoologicznym). Aby zapewnić królikowi dostęp do wody można też wstawić do klatki miseczkę. Niezależnie od rodzaju pojemnika, powinien być on codziennie myty, a poziom wody stale kontrolowany i w razie potrzeby uzupełniany. paśnik na siano miski na pokarm Paśnik i miski powinny być ceramiczne lub metalowe, ponieważ będą odporne na pogryzienie. Króliki, tak jak gryzonie lubią gryźć różne przedmioty, więc plastikowe naczynia mogłyby szybko zostać zniszczone. domek Domki sprzedawane w sklepach zoologicznych, zwykle są wykonane z plastiku lub z drewna. Lepszym rozwiązaniem będzie oczywiście domek drewniany, ponieważ gdyby nasz pupil pogryzł plastik, mógłby się pokaleczyć. Warto wiedzieć, że króliki miniaturki nie potrzebują kołowrotków, ponieważ nie biegają na nich, jest on zbędny. Wybieg dla królików Królik domowy musi mieć również zapewnioną odpowiednią dawkę ruchu. Należy zapewnić zwierzakowi przynajmniej cztery godziny wybiegu w ciągu dnia. Zanim pozwolimy królikowi na swobodne poznawanie ruszanie się po pomieszczeniu warto odpowiednio przygotować przestrzeń. W obrębie tego wybiegu powinniśmy zadbać o bezpieczeństwo - ukryć bądź usunąć wszystkie urządzenia elektroniczne i kable, rośliny doniczkowe (mogą być trujące), cenne przedmioty, a także wszystkie przedmioty, które mogłyby ulec zniszczeniu - ze względu na ostre siekacze (królik może nadgryzać różne przedmioty). Warto zablokować wąskie przestrzenie (żeby uniknąć zaklinowania królika). Powinniśmy mieć również pewność, że w naszym domu jest wystarczająca ilość miejsca, a nam nie brak cierpliwości do mieszkania pod jednym dachem z królikiem. Króliki mogą spędzać czas na świeżym powietrzu tylko przy odpowiednich warunkach pogodowych. Istotne jest, że królik domowy jest dość wrażliwy (lepiej znosi niższe temperatury) i posiada skłonność do udarów cieplnych, dlatego najlepsza temperatura dla tego zwierzęcia to 16-24 stopnie Celsjusza. Przygotowując wybieg na trawie należy zadbać, żeby znalazło się na nim zacienione miejsce. Dodatkowo, należy wybieg odpowiednio zabezpieczyć i mimo wszystko nie zostawiać królika bez obserwacji. 5. Żywienie królika Królik domowy jest roślinożercą. Ma niewielki żołądek o pojemności 180-200 centymetrów sześciennych. Jednym z elementów diety królika domowego jest siano (jest też źródłem błonnika). Poza tym królik domowy może spożywać zioła i zieleninę, takie jak: łopian dziki chrzan rumianek cykorię kapustę koperek tymianek natkę liście malin brokuły krwawnik pospolity lucerna macierzanka ogórecznik melisa mięta malwa komosę biała bazylia babka koniczyna stokrotka mniszek lekarski pokrzywa W żywieniu królika można też wykorzystać granulat z mielonej zieleniny. Warto zaznaczyć, że zawiera on odpowiednie proporcje wszystkich niezbędnych składników odżywczych. Granulat dla królika powinien być podawany w ceramicznym pojemniku, gdyż lżejsze naczynie może być przez zwierzaka przewrócone. Dobrze dostępne w sklepach zoologicznych smakołyki takie jak kolby, dropsy czy kolorowe chrupki nie powinny być stosowane. Można je porównać do dań typu fast food dla ludzi - są smaczne, jednak nie do końca zdrowe. Takie przekąski dla królików zazwyczaj nie mają zbyt dużo wartości odżywczych, a są bardzo kaloryczne i w nadmiarze mogą być szkodliwe. Jako dodatkowe smakołyki można podawać jabłka i marchew (ważne, żeby były świeże, niepryskane, umyte i osuszone). Warzywa i niewielkie ilości owoców można wprowadzać do diety królika już około ósmego tygodnia życia zwierzęcia. Ważne jest, aby przebiegało to powoli i stopniowo. Odpowiednie żywienie królika ma ogromny wpływ na jego zdrowie i samopoczucie. Szczególnie ważna jest przede wszystkim odpowiednia dieta, by nie doszło do problemów z żołądkiem. Ważne jest też zaszczepienie królika przeciwko bardzo groźnej dla królików chorobie zakaźnej - pomorowi króliczemu. Cenne dla nich są głównie zioła, dostarczające cennych składników odżywczych. Gotowe mieszanki można dostać w sklepach zoologicznych, można je także zebrać samemu. Bardzo ważnym, właściwie niezbędnym składnikiem diety króliczka jest siano i kora drzew. Można podawać mu nieokorowane gałązki z owocowych drzew. Nie wolno zaś podawać gałęzi z drzew iglastych, ponieważ zawierają one żywicę, szkodliwą dla królika. W sianie znajdują się substancje balastowe, dobroczynnie działające na pracę jelit. Powinno być świeże i suche, najlepsze będzie siano z domieszką ziół. Bez problemu powinniśmy je dostać w sklepie zoologicznym. Dobrym, zdrowym i smacznym urozmaiceniem posiłków królika miniaturki będą owoce i warzywa. Z owoców będą to maliny banany jabłka gruszki melony papaje jeżyny truskawki brzoskwinie ananasy winogrona borówki czarne jagody Z warzyw zaś można podawać królikowi: koperek koper włoski marchewka szpinak pietruszkę cykorię seler seler naciowy paprykę rzodkiewkę karczochy szparagi brokuły dynię buraki czerwone brukselkę rzepę kalarepkę kalafior pasternak Zawsze musimy pamiętać, by podawać niewielkie ilości warzyw i owoców, ponieważ szybko się psują, a nieświeże mogłyby być dla króliczka szkodliwe. Karmienie króliczka można śmiało zlecić dziecku. Nie powinno mu to sprawić większych trudności, będzie to dla niego dużą przyjemnością. Mniejsze dzieci mogą nasypywać gotowy pokarm do pojemniczków, lub nakładać sianko. Starszym możemy zlecić przygotowanie bardziej złożonych pokarmów, z warzyw lub owoców. Pożywienie króliczka miniaturki powinno być urozmaicone i bogate w błonnik. Jest on niezbędny w przebiegu prawidłowego trawienia. Króliki mają wrażliwe i delikatne żołądki, więc każdy nowy pokarm powinniśmy wprowadzać stopniowo. Przy zakupie dobrze jest dowiedzieć się, czym do tej pory króliczek był karmiony i w pierwszym etapie karmić go tym samym. Dzikie króliki, będące przodkami naszych pupili, żywiły się przede wszystkim wszelkiego rodzaju trawami i ziołami. Króliczki miniaturki również chętnie nimi się zajadają. 6. Pielęgnacja królika Z pielęgnacją sierści króliki krótkowłose radzą sobie zazwyczaj same. Wylizują swoje futerko, jednak przy tym je połykają. Zbyt duża ilość sierści może przyczynić się do powstania zatoru w jelitach, dlatego warto wyczesywać sierść zwierzaka, aby uniknąć takiej sytuacji. Warto już od małego przyzwyczajać królika do zabiegów pielęgnacyjnych. W przypadku królików długowłosych (przykładowo króliki angorskie), niezbędne jest codzienne czesanie. Ze względu na to, że dłuższa sierść jest efektem zabiegów hodowlanych, zwierzęta nie są w stanie samodzielnie, dokładnie wyczyścić sierści. Do czesania królików długowłosych najbardziej odpowiednia jest szczotka dedykowana kotom perskim. Warto zaznaczyć, że króliki domowe gubią sierść. Przed przyjęciem królika jako nowego domownika należy sprawdzić, czy przyszły właściciel nie ma alergii na sierść. 7. Zdrowie królika Królik domowy jest mało odporny na choroby, dlatego też wymaga szczególnej uwagi. Leczenie królika domowego jest trudne i mało skuteczne. Choroby powstają w wyniku: nieodpowiedniej higieny niewłaściwego żywienia pasożytów wewnętrznych i zewnętrznych chorobami zakaźnymi obrażeniami ciała (rany, stłuczenia, złamania) Jednym z najczęściej spotykanych problemów zdrowotnych u królików jest otyłość. Prowadzi do niej zbyt mała ilość ruchu, a także duża kaloryczność pożywienia. Warto zwrócić uwagę na proporcje królika (nie może przypominać piłki), czy zwierzak nie ma problemów z myciem grzbietu i nie przestaje biegać. W takiej sytuacji należy zweryfikować sposób żywienia pupila i w razie konieczności zastosować dietę odchudzającą. Nieprawidłowe żywienie może prowadzić również do problemów z zębami królika. Królicze zęby rosną przez całe życie i do ścierania wymagają odpowiedniej diety. Schorzenia związane z uzębieniem mogą być spowodowanie także wadami genetycznymi, urazem zębów, żuchw lub szczęk. Do powstania chorób mogą się przyczynić też nowotwory i infekcje bakteryjne. Objawy, które powinny wzbudzić niepokój właściciela są między innymi: niechęć do jedzenia ślinienie się wypadanie jedzenia z jamy ustnej przesunięcie lub przerost zębów zmniejszona ilość wydalanego kału i utrata wagi Najgroźniejszą dla królika chorobą jest myksomatoza. Jest chorobą wirusową, a często kończy się śmiercią zwierzaka. Szczepienie królika przed myksomatozą zapewnia mu odporność na czas około pół roku. U królików można też zaobserwować tendencję do pojawiania się ropni, będących skutkiem zakażenia bakteriami. Konsultacji z weterynarzem wymaga również królik, u którego można zaobserwować między innymi zmianę zachowania utratę apetytu zwiększenie pragnienia biegunkę zaparcia częste oddawanie moczu krew w moczu bezmocz wycieki z nosa częste kichani kaszel duszności łzawienie zaczerwienienie spojówek wyłysienia i zwiększone wypadanie sierści poza okresem linienia i wyłysienia 8. Kastracja i sterylizacja królika Duży wpływ na zdrowie królika domowego ma kastracja i sterylizacja. Zabieg pomoże uniknąć nowotworów narządów rozrodczych oraz występowania niepożądanych zachowań, takich jak agresja czy znaczenie terytorium. Zabieg sterylizacji królika można przeprowadzić po osiągnięciu dojrzałości płciowej (około 4-6 miesiąc życia). Ze względu na rozwój chorób układu rozrodczego nie powinno się zbyt długo odwlekać zabiegu. 9. Rasy królika miniaturki Na świecie istnieje obecnie wiele ras królików miniaturek. Wspólnym przodkiem jest królik dziki, rozpowszechniony na świecie w łowieckich celach. Dzisiejsze króliki miniaturki, po licznych modyfikacjach genetycznych są ślicznymi zwierzątkami-przytulankami, o odmiennych jednak walorach estetycznych i budowie. Instytucją ustalającą standardy hodowli królików w Stananach Zjednoczonych jest American Rabbit Breeder's Association. Uznaje ona ponad 40 ras królików, zróżnicowanych pod względem wielkości, umaszczenia i cech charakterystycznych. W Wielkiej Brytanii rozróżnia się 61 ras w 531 wariacjach. Do najpopularniejszych ras królików miniaturowych należą Jeśli chcielibyśmy mieć królika miniaturkę konkretnej rasy, z powodzeniem możemy zwrócić się do profesjonalnych hodowców, którzy zagwarantują nam królika z rodowodem. Jednak musimy wtedy liczyć się ze zwiększonymi kosztami, ponieważ cena rasowego królika będzie na pewno wyższa niż cena zwykłego. Poniżej przedstawiam kilka najpopularniejszych ras królików miniaturek: Rasy krótkowłose Baranek miniaturka Jest to uwielbiana rasa przez hodowców hobbystów i prywatnych właścicieli. Jego wygląd jest bardzo uroczy i miły, potrafi rozczulić większość z nas. Charakterystyczne dla nich są oklapłe, długie uszy, bardzo delikatne. Króliki baranki pozornie wyglądają na bezbronne, nieporadne istoty, potrafią zaskakiwać też swoim temperamentem. Króliki te uznawane są za jedne z najbardziej rozbrykanych na świecie. Baranek potrzebuje zbilansowanej diety, aby nie doprowadzić do otyłości do której ma skłonność. Mini rex Jedna z najbardziej popularnych ras, które są hodowane w domach. Jego wygląd jest rozczulający, zaś charakter posiada wszystkie najlepsze królicze cechy. Posiadają bardzo puchate i aksamitne futerko, które sprawia, że nie potrafimy się oderwać o głaskania tego królika. Rexy są mniej bojaźliwe niż inne odmiany, są też bardzo ciekawskie. Rasa ta przyciąga do siebie miłym usposobieniem, miękkim futerkiem i różnorodnością barw. Królik niderlandzki Rasa powstała w Holandii, w połowie XX wieku. Króliczek ten waży dokładnie 1 kilogram, ma szerokie ramiona, zwarty tułów i jest okrągły. Jego przednie łapki są proste, główka także okrągła o wielkości zbliżonej do piłki do tenisa. Uszy posiada krótkie (miej więcej 5 centymetrów dlugości), zaokrąglone na końcach, z gęstym futerkiem, ustawione sztywno do góry. Oczy ma bardzo duże, szeroko rozstawione, a także posiada krótką gęstą sierść. Występuje we wszystkich kolorach ubarwienia, w jakich możemy spotkać króliki wszystkich innych ras. Jest stworzony, aby mieszkać z ludźmi. Nieduży rozmiar jest jego dużą zaletą. Dobrze odżywiony, zadbany i zadowolony królik niederlandzki może przeżyć nawet 10-12 lat. Jest to królik "z charakterem". Jest bardzo inteligentny i energiczny, szybko się uczy zachowań innych, na przykład poprzez obserwację. Potrzebuje zajęcia i uwagi. Dobrze jest spędzać z nim dużo czasu, mocno przywiązuje się do opiekuna. Źle znosi samotność i opuszczenie. Królik polish Jego cechą charakterystyczną są wyjątkowo krótkie uszy, a także delikatnie spłaszczony pysk, pomimo łagodnego usposobienia, zwierzęta te bardzo lubią psocić. Królik hermelin W przypadku tej rasy można zauważyć duże podobieństwo do królika holenderskiego, jednak jego sierść jest jednolita (zwykle biała); Królik holenderski Najczęściej hodowana rasa, charakteryzuje ją klasyczny wygląd, średniej długości sierść i biało-czarne umaszczenie; Królik gładkowłosy To najpopularniejsza odmiana królika miniaturowego, zwierzę powinno ważyć maksymalnie 1,2 kg, a sierść jest spotykana w różnym umaszczeniu i nie wymaga szczególnej pielęgnacji; Rasy długowłose Karzełek Teddy (perski pluszowy) Króliki te posiadają długą sierść, osiągają niewielkie rozmiary. Charakteryzują się szerokim czołem i ledwo widoczną, krótką szyją. Ich długa sierść robi duże wrażenie. Króliki te występują w wielu różnych ubarwieniach, więc kolory ich futerek bywają czasem zaskakujące. Sierść ta jednak nie wymaga bardzo skrupulatnej pielęgnacji, wystarczy dwa razy w tygodniu porządnie wyszczotkować ciało naszego królika, sfilcowane kępki zaś wyciąć po prostu nożyczkami. Zabiegi te najlepiej jest wykonywać za pomocą sprzętu profesjonalnego, który można zakupić w sklepie zoologicznym. Na wiosnę i jesień króliczki Teddy powinniśmy skrupulatnie wyczesywać i dobrze zaopiekować się futerkiem. Jeśli nie zadbamy o nie, stanie się kłopotliwe i nie będzie dodawało króliczkowi urody. Króliki tej rasy z wyglądu przypominają małe, słodkie, pluszowe zabawki, nasuwające skojarzenie z dzieciństwem. Szybko i łatwo przywiązują się do człowieka, odznaczają się łagodnym i miłych charakterem. Świetnie czują się w towarzystwie dzieci. Największą popularnością króliki te cieszą się w Niemczech i w Czechach, więc jeśli mielibyśmy w Polsce problem z zakupienie króliczka Teddy, warto wybrać się po niego za granicę. Lew - miniaturka Charakterystyczne dla niego jest dłuższe futerko w okolicy pyszczka i głowy, sprawiające wrażenie grzywy lwa. Stąd nazwa tego króliczka. Oprócz tego posiada na czubku ogonka pędzelek, który również dodaje mu drapieżności. W przypadku bardzo młodych królików tej rasy trudno jest czasem odróżnić Lwa od Angory, jednak około piątego lub szóstego miesiąca życia dużo łatwiej jest je odróżnić. Są bardzo łagodnymi zwierzakami, lubiącymi spędzać czas w swoim własnym towarzystwie. Nie zawsze wykazują chęci do wspólnej zabawy. Angora Jest to wyjątkowy królik. Wymaga wyjątkowej pielęgnacji z uwagi na długą i dość trudną sierść. Każdego dnia należy ją wyczesywać, natomiast co 3 miesiące powinniśmy przycinać mu futerko. Bardzo wesoły i kontaktowy, miewa niestety problemy z układem trawiennym. Wymaga zbilansowanego pożywienia, które pomoże zachować urodę futerka i jednocześnie zadziała profilaktycznie przeciw genetycznym skłonnościom do problemów z trawieniem. Hotot Królik ten jest rzadko spotykaną, lecz jednocześnie bardzo ciekawą odmianą. Posiada białe umaszczenie i czarne obwódki wokół oczu. Króliki z tej rasy są niezwykle pogodne, uwielbiają ruch i zabawy. Są bardzo ciekawskie i inteligentne, dzięki czemu są wspaniałymi towarzyszami zabaw. Królik miniaturka Hotot to rzadko spotykana odmiana, ale jednocześnie jedna z najciekawszych. Charakterystyczna dla tych królików jest biała sierść i czarne obwódki wokół oczu. Jest to niezwykle pogodna rasa, która uwielbia zabawy i ruch. Króliki rasy Hotot są niezwykle inteligentne i ciekawskie, co sprawia, że są wspaniałymi towarzyszami codziennego życia. 10. Alergia na królika Alergia jest kłopotem oraz w niektórych przypadkach sporym zagrożeniem. Większość lekarzy, po zdiagnozowaniu alergii na sierść zwierząt, sugeruje pozbycie się pupila. Właściciele pupili wiedzą, że niejednokrotnie oznacza to wyrok śmierci dla zwierzaka. Znalezienie domu zastępczego lub dobrej opieki dla naszego pupila często jest bardzo trudne, a wręcz niemożliwe. Czy można w takim razie w jakiś sposób ominąć decyzje lekarzy? Nie zawsze jest to konieczne. W stanach zagrażających życiu oczywiście jak najbardziej (np. w przypadku astmy) - w takich sytuacjach musimy poszukać dla króliczka nowego domu. Można w tej sprawie odwiedzić np. Króliczy Serwis Adopcyjny. Nie wolno nam narażać swojego zdrowia i życia. Jednak czasem sprawa nie jest aż tak poważna, lub dotyczy innych alergenów, a lekarz w dalszym ciągu nalega, aby pozbyć się królika. Dobrze jest wtedy pamiętać, że walka z alergią jest możliwa, niekoniecznie pozbywając się alergenu. Alergia jest nadreakcją organizmu na dany czynnik. Aby do tej reakcji nie doszło musimy unikać alergenów. Może to być wyschnięta ślinka, zostawiana po myciu na futerku. Dobrze jest poddać się testom sprawdzającym, który czynnik nas właściwie uczula. Może wcale nie chodzi o zwierzę, tylko np. o sianko lub wyściółkę? Powinniśmy dociec, co właściwie wywołuje reakcję alergiczną. W tym celu najlepiej zrobić sobie testy u alergologa. Można być uczulonym na sierść zwierząt, ale np. tylko kota i psa, a królika już nie. Warto mieć tego świadomość. Aby zminimalizować wpływ alergii w domu, może podjąć takie działania: zminimalizowanie kontaktów z króliczkiem - po kontakcie ze zwierzęciem dokładnie umyj ręce. Możesz poprosić kogoś o pomoc w sprzątaniu, a gdy musisz zająć się tym samodzielnie, skorzystaj z maseczki ochronnej i specjalnego ubrania na zmianę, postaraj się ograniczyć teren, na którym przebywa królik - w ten sposób zminimalizujesz roznoszenie alergenów, do tego łatwiej będzie po nim posprzątać. Aby nie dopuścić do wędrówek królika do całym mieszkaniu, można zamontować specjalne bramki dla dzieci, które mu to uniemożliwią, zadbaj o to, aby królik nie miał możliwości wejść do co najmniej jednego pokoju, gdzie będziesz mógł odpocząć, często i intensywnie wietrz mieszkanie, by pozbyć się alergenów z twojego domu, często sprzątaj swoje mieszkanie, odkurzaj dywany, tapicerki, książki i zasłony, myj ramy obrazów, sprzęty i lampy - wszystko to, na czym zbiera się kurz, używaj naturalnych środków czystości, unikaj innych alergenów - chemiczne środki czystości często działają drażniąco. Jeśli to możliwe, zamień je na takie z naturalnymi składnikami, siano, ściółkę trzymaj w zamkniętym pudełku, a jeśli posiadasz większe zapasy - w piwnicy, garażu lub innym odosobnionym miejscu. Możesz spróbować różnych rodzajów siana - nie każde uczula w jednakowym stopniu, możesz kupić filtr elektryczny, jest bardzo skuteczny w usuwaniu alergenów z powietrza. Mimo swojej ceny, warto się w niego zaopatrzyć, jeśli borykamy się z alergią, znacznie poprawi naszą jakość życia, dobrze jest go mieć przede wszystkim w sypialni, zadbaj o kondycję fizyczną, unikaj stresu i stosuj zdrową dietę - wpłynie to korzystnie na ogólny stan twojego zdrowia i pomoże w walce z alergią. Jeśli palisz papierosy, postaraj się je ograniczyć lub zupełnie z nich zrezygnować. Każda przesada nie jest dobra, zarówno z poświęcaniem własnego zdrowia, jak i z jego przesadną ochroną. Przede wszystkim powinniśmy sprawdzić co jest dokładna przyczyną alergii i czy możemy zapobiec jej w inny sposób, nie pozbywając się zwierzaka. Niestety, bardzo często oddajemy naszych pupili bez dokładnego sprawdzenia, bez głębszego zastanowienia. 11. Królik miniaturka z innymi zwierzętami domowymi Przyjaźń królika miniaturki z psem lub kotem jest możliwa, a w praktyce rzadko ma miejsce. Zwierzęta te mogą się tolerować wzajemnie, spędzać razem czas. Jednak i mowa ciała, charaktery i temperamenty wykluczają głęboką przyjaźń. Powinniśmy pamiętać, że króliki to zwierzęta stadne. Podczas zakupu warto rozważyć opcję zabrania parki - królik będzie miał towarzysza zabaw i z pewnością będzie dzięki temu szczęśliwszy. 12. Zakup i cena królika Zdarza się, że młode króliki są sprzedawane już w wieku 4-5 tygodni. Jest to zdecydowanie zbyt wcześnie na odłączanie młodego zwierzaka od matki (młody królik powinien mieć przynajmniej 8 tygodni). Wygląd tak małych królików może łapać za serce, jednak po dokładnym obejrzeniu zwierzęcia można zauważyć posklejaną sierść, a także objawy świerzbu, czy zakażenia bakteryjnego. 4-5 tygodniowe króliki nie mają wystarczająco rozwiniętego układu odpornościowego i są szczególnie narażone na infekcje, które mogą się kończyć nawet śmiercią. Pochodzenie i rasa króliczka miniaturki mają bardzo duży wpływ na cenę, jaką zapłacimy za niego. Najdroższe będą rasy oryginalne, jak angora, baranek czy królik szynszylowy. Jeśli zależy nam na określonej rasie, powinniśmy skontaktować się z hodowcą, który zagwarantuje nam pochodzenie zwierzaka zgodne z naszymi oczekiwaniami. Jeśli nie zależy nam tak bardzo na czystości rasy króliczka, istnieje możliwość przygarnięcia lub zaadoptowania go, na przykład od sąsiadów czy znajomych. Zaoszczędzimy wtedy środki, a jednocześnie zapewnimy króliczkowi ciepły dom. Cena za królika miniaturkę waha się w przedziale od 30 do 150 złotych, do tego powinniśmy doliczyć koszty klatki, wyposażenia i pożywienia króliczka. Ceny takich klatek to koszt od 50-190 złotych, wyściółka to około 2-5 złotych. Możemy także do klatki dokupić domek, zapewniając królikowi dodatkową wygodę. Koszt takiego domku to około 200 złotych. Cena suchej karmy dla królika to mniej więcej 20 złotych za kilogram. O diecie króliczka miniaturki szerzej kilka akapitów dalej. Króliki domowe bardzo dobrze sprawdzą się jako towarzysze osób lubiących naturę, które nie chcą zbyt mocno ingerować w życie i funkcjonowanie swojego podopiecznego. Najlepszym opiekunem dla królika będzie osoba spokojna i cierpliwa, dlatego zwierzęta te nie są polecane do domów z dziećmi Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy

dlaczego krolik siedzi w jednym miejscu